طاهره آذری؛ علی اصغر کیا
چکیده
طاهره آذری*علیاصغر کیا** تاریخ دریافت: 20/9/92 ...
بیشتر
طاهره آذری*علیاصغر کیا** تاریخ دریافت: 20/9/92 تاریخ پذیرش: 15/9/93چکیده در معنای کلی، دیپلماسی شهروندی به مفهومی اطلاق میشود که در آن شهروندان معمولی به عنوان نمایندگان غیررسمی کشور خودشان در زمینه روابط خارجی، ایفای نقش میکنند. در دیپلماسی شهروندی، شهروندان از حق برقراری ارتباط با شهروندان جوامع دیگر برخوردار هستند تا بتوانند به دیدگاههای مشترک برسند و یا تاثیرات نامطلوب ناشی از سیاستهای خارجی نادرست برخی دولتها را از بین ببرند. امروزه بخش اعظمی از فعالیتهای مربوط به دیپلماسی شهروندی با استفاده از رسانههای نوین به انجام میرسد. رسانههای نوین این امکان را برای عده زیادی از شهروندان جوامع گوناگون فراهم نموده که بتوانند با یکدیگر به صورت رودررو به گفتگو و تبادل نظر بپردازند. در جهان امروز، با وجود پیشرفتهای بزرگ علمی، شناخت و آگاهی متقابل مردم دنیا از اخلاق، افکار و رفتار یکدیگر، در رفع بحرانهای جهانی از تاثیر به سزایی برخوردار است و علت اصلی عدم تفاهم بینالمللی نیز این است که هنوز ملل دنیا نمیتوانند درباره زندگی جمعی یکدیگر اطلاعات لازم را کسب کنند و نسبت به هم بی-اعتمادند. لذا برقراری ارتباط در چارچوب دیپلماسی شهروندی برای توسعه روابط انسانی، رفع اختلافها، از بین بردن بیاعتمادیها و دشمنیها و ایجاد تفاهم در جوامع گوناگون دنیا، از اهمیت ویژهای برخوردار است.از اینرو، هدف اصلی محقق از انجام این تحقیق، شناخت میزان فعالیتهای شهروندان (دانشجویان و دانشآموختگان تهرانی) در چارچوب دیپلماسی شهروندی است. جهت بررسی میزان فعالیت دانشجویان و دانشآموختگان تهرانی در این چارچوب، از روش تحقیق پیمایش و تکنیک پرسشنامه استفاده گردید. بر اساس نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل دادهها، دانشجویان و دانشآموختگان تهرانی، فعالیت خود را در چارچوب دیپلماسی شهروندی، «زیاد» توصیف کردهاند. همچنین با توجه به نتایج بدست آمده از انجام آزمون خیدو، میان متغیرهای جنس، سن و تحصیلات با متغیر وابسته رابطه وجود دارد.
محمدتقی سبزه ای
چکیده
چکیده هدف اصلی مقاله حاضر، که به روش مطالعه کتابخانهای و با تکنیک مقایسهای انجام شده است، معرفی و تجزیه و تحلیل جامعه شناسانه شباهتها و تمایزهای رویکردهای ایرانی با رویکرد غربی به جامعه مدنی است. به این منظور، اجزاء، مفاهیم و مؤلفههای جامعه مدنی نزد هر دو رویکردهای غربی و ایرانی بر اساس دیدگاههای صاحبنظرانشان با یکدیگر ...
بیشتر
چکیده هدف اصلی مقاله حاضر، که به روش مطالعه کتابخانهای و با تکنیک مقایسهای انجام شده است، معرفی و تجزیه و تحلیل جامعه شناسانه شباهتها و تمایزهای رویکردهای ایرانی با رویکرد غربی به جامعه مدنی است. به این منظور، اجزاء، مفاهیم و مؤلفههای جامعه مدنی نزد هر دو رویکردهای غربی و ایرانی بر اساس دیدگاههای صاحبنظرانشان با یکدیگر مقایسه شدند. در حال حاضر، چهار رویکرد به جامعه مدنی غربی وجود دارد: رویکرد لیبرالی،[1] جمع گرایانه،[2] جمهوری خواهانه[3] و گفت و گویی[4]. بر اساس رویکردهای غربی، جامعه مدنی از سه عنصر فضای عمومی، سازمانهای غیر دولتی و جنبشهای اجتماعی تشکیل میشود و دارای مؤلفههایی است: آزادی (مثبت ومنفی)، برابری، عقل جمعی، خیر عمومی، تکثرگرایی، خود مختاری، استقلال از دولت، مدنیت، حقوق شهروندی. دو رویکرد به جامعه مدنی در ایران وجود دارد: جامعه مدنی لیبرال و جامعه مدنی دینی که رویکرد دینی به دو گروه مخالفان و موافقان سازگاری جامعه مدنی با دین تقسیم میشود. مخالفان بیشتر اختلافات جامعه اسلامی (ولایی) با جامعه مدنی (غربی) در شاخصهایی مانند: آزادی، برابری، اصل بیشتریت، انسان، قانون گذاری، دولت، رابطه مردم و دولت، تکثرگرایی و تساهل و تسامح را معرفی میکنند بر عکس، موافقان بر اشتراکات جامعه مدنی دینی و غربی در شاخصهایی مانند: حوزه عمومی مستقل، نهادها و سازمانهای مدنی، تکثرگرایی، قانون مندی، عقل جمعی، حقوق شهروندی، حقوق اقلیتها و رعایت شأن انسانی تاکید میورزند. در رویکرد لیبرال به جامعه مدنی، جامعه مدنی دارای اجزاء، مولفهها و مفاهیمی مانند: سازمانهای غیردولتی، جنبشهای اجتماعی، حوزه عمومی، افکار عمومی، خرد جمعی، اقتصاد آزاد و دولت قانون است که در جامعه ایرانی اجرا شدنی است.
هادی خانیکی
چکیده
در این مقاله رسانههای شهروندی و نقش آنها در شکلگیری حوزه عمومی جایگزین و فضای گفتوگویی مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا در خلال مباحث نظری شکلگیری حوزه عمومی جایگزین در بعد نظری و وابستگی آن به یک رسانه فراگیر و متکثر مانند: اینترنت مطرح و سپس سیر تطور و شکلگیری رسانههای شهروندی و جایگاه آنها در زیستبوم جدید رسانهای مورد ...
بیشتر
در این مقاله رسانههای شهروندی و نقش آنها در شکلگیری حوزه عمومی جایگزین و فضای گفتوگویی مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا در خلال مباحث نظری شکلگیری حوزه عمومی جایگزین در بعد نظری و وابستگی آن به یک رسانه فراگیر و متکثر مانند: اینترنت مطرح و سپس سیر تطور و شکلگیری رسانههای شهروندی و جایگاه آنها در زیستبوم جدید رسانهای مورد بررسی قرار گرفته است. در خلال این پژوهش پنج سایت فعال روزنامهنگاری شهروندی، به عنوان نمونههایی از رسانههای شهروندی که در ایجاد فضاهای گفتوگویی و شکلگیری حوزه عمومی جایگزین حول محور مورد تمرکز خود عمل میکردند، برای مطالعه انتخاب شدند و با مدیران و بنیانگزاران آنها گفتوگو شد. در نهایت نیز سازوکار فعالیت و اداره این رسانهها مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که نمونههای انتخابشده دارای چه ویژگیهایی هستند و با چه چالشهایی روبرو شدهاند.