عسل عصری ملکی؛ محمود عزیزی؛ کاظم شهبازی
چکیده
مقالهی پیش رو بهمنظور تحلیل جامعهشناختی سه گونه از نمایشهای شادیآور زنانه در دوران حکومت قاجار انجام شد. گونههای مذکور شامل: نمایشهای انتقادی و سنتی، نمایشهای انتقادی-اجتماعی (مردان هوسران) و نمایشهای اجتماعی (نبودن امنیت اقتصادی) بود. دو یا سه مورد از نمایشهای هر گروه، معرفی و ارزیابی شدند. یکی از طرق واکاوی ...
بیشتر
مقالهی پیش رو بهمنظور تحلیل جامعهشناختی سه گونه از نمایشهای شادیآور زنانه در دوران حکومت قاجار انجام شد. گونههای مذکور شامل: نمایشهای انتقادی و سنتی، نمایشهای انتقادی-اجتماعی (مردان هوسران) و نمایشهای اجتماعی (نبودن امنیت اقتصادی) بود. دو یا سه مورد از نمایشهای هر گروه، معرفی و ارزیابی شدند. یکی از طرق واکاوی نمایشهای شادیآور زنانه بهرهگیری از مفاهیم جامعهشناسی بود، ازاین‌رو بهمنظور بازنمایی جایگاه اجتماعی زنان در جامعهای مردمحور با بهرهگیری از مفهوم سلطهی مردانهی پیر بوردیو به تحلیل موضوع حاضر پرداخته شد.مقالهی حاضر از نوع مقالات توصیفی-تحلیلی است و اطلاعات ضروری تحقیق با استفاده از شیوهی کتابخانهای گردآوری شد. با استناد بر اطلاعات به‌دست‌آمده، زنان بهمنظور رهایی از زیر بار فشارهایی که از سوی جامعه بر آنان تحمیل می‌شد، به راههای گوناگونی متوسل شدند؛ یکی از این راهها اجرای نمایشهایی با محوریت زنان، به جهت بازنمایی مسائل و معضلات آن‌ها بود؛ نمایش عقدههای فروخوردهای که در اثر تعصبات جامعهای مردسالار، به وجود آمده بودند. نتیجه حاکی از آن بود که واکاوی نمایشهای زنانه، یکی از راههای مؤثر در ریشهیابی تأثیرات چیرگی مردان بر زنان است.
