نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• طاهره قادری ¹
• زهرا القونه ²

¹ استادیار جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی

² کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

گرایش انسان به رفع نیازها و تحقق منافع و مصالح شخصی و خصوصی ، بدون لحاظ کردن دیگران به عنوان خودمداری و تک‌روی یا خودمحوری اطلاق می‌شود. فردگرایی خودخواهانه نوعی از فردگرایی است که در آن نفع شخصی اولویت تام داشته و افراد صرفا به دنبال تامین منافع خویش هستند. هدف این تحقیق، بررسی میزان فردگرایی خودخواهانه در بین طبقات مختلف و عوامل مرتبط با آن می‌باشد. برای بررسی این موضوع دانشجویان دانشگاه شیراز به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند. این پژوهش با نمونه‌گیری طبقه بندی شده و با استفاده از روش پیمایش و تکنیک پرسشنامه با یک نمونه 387 نفری انجام شده است. متغیرهای مستقل این تحقیق از نظریه های دورکیم، پاتنام، بوردیو و ترکیبی از نظریه های هابرماس وبر و وبلن گرفته شد. از نظریه دورکیم متغیر دینداری، از نظریه پاتنام متغیر سرمایه اجتماعی، از نظریه بوردیو متغیر سرمایه فرهنگی نهادینه شده خانواده، و در نهایت از ترکیب نظریه های هابرماس، وبر و وبلن متغیر طبقه گرفته شد. رابطه بین متغیر دینداری و فردگرایی خودخواهانه معنادار و معکوس بود و این فرضیه تأیید شد. اما بین سه متغیر سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی نهادینه شده خانواده، طبقه و فردگرایی خودخواهانه رابطه معناداری وجود نداشت و این سه فرضیه رد شدند. یافته ها در مورد متغیرهای زمینه‌ای به این گونه بود که رابطه معناداری بین جنس و فردگرایی خودخواهانه وجود نداشت، اما بین سن افراد و میزان فردگرایی خودخواهانه رابطه معنادارو مثبتی وجود داشت.

کلیدواژه‌ها

• فردگرایی خودخواهانه
• دینداری
• سرمایه اجتماعی
• سرمایه فرهنگی نهادینه شده
• حوزه عمومی و حوزه خصوصی

عنوان مقاله [English]

A Study of Selfish Individualism and Its Related Factors among Shiraz University Students (With a Focus on their Class)

نویسندگان [English]

• Tahereh Ghaderi ¹
• Zahra Alghooneh ²

¹ Assistant Professor of Sociology, Allameh Tabataba’i University

² Masters of Sociology, Allameh Tabataba’i University

چکیده [English]

People’s orientation towards meeting their own needs and achieving their personal and private goals, without considering other people, is called egocentrism and individualism. Selfish individualism is a type of individualism in which the person’s personal gain is put as the top priority, and individuals are only seeking to reach their own goals. The purpose of this study is to examine the level of selfish individualism among different social classes and its related factors. For this purpose, the students of Shiraz University were chosen as the statistical population. The study was conducted through stratified sampling, and through a survey using a questionnaire, the study was conducted with a sample comprised of 387 people. The independent variables of the research were derived from Durkheim, Putnam, and Bourdieu’s theories and also from a combination of Habermas, Weber, and Weblen’s theories. Durkheim’s Religiosity, Putnam’s Social Capital, Bourdieu’s Institutionalized Cultural Capital of the family, and a combined theory of Class from Habermas, Weber and Weblen were used. There was a negative and significant relationship between religiosity and selfish individualism, and the hypothesis was confirmed. However, there was not a significant relationship between selfish individualism and the three variables of social capital, institutionalized cultural capital of the family and class, and the three remaining hypotheses were dismissed. Findings regarding background variables showed that there was not a significant relationship between gender and selfish individualism, however, there was a significant and positive relationship between age and selfish individualism.

کلیدواژه‌ها [English]

• Selfish individualism
• religiosity
• Social Capital
• institutionalized cultural capital
• public sphere
• private sphere