نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
سیاستهای اجتماعی با تأمین رفاه و تحقق عدالت اجتماعی، نقش «ملات اجتماعی» را داشته و یکی از ابزارهای پیوند میان دولت و ملت هستند. سیاست اجتماعی در طیف گستردهای از رژیمهای سیاسی از اقتدارگرا تا دموکراتیک تجربه شده است و تنها محدود به دولتهای رفاه نیست. با توجه به این پیش فرض که توسعه سیاست اجتماعی به عنوان بخشی از وظایف نظام سیاسی برای ایجاد عدالت توزیعی و عدالت رویهای در کنار خصلت پاسخگویی و کارایی، میتواند به عنوان یکی از ابزارهای پیشران دولت – ملتسازی در ایران تلقی شود، پرسش مقاله این است که آیا سیاست اجتماعی در ایران ظرفیت پیشران دولت – ملت سازی را داشته است؟ برای پاسخ به این پرسش با استفاده از روش کیفی و تحلیل تطبیقی دادههای ثانویه بر مسئلهمندی سیاست اجتماعی در ایران هم در گفتمان نظری و هم کاربردی اشاره میشود. این تحلیل نشان میدهد در شرایطی که دولت وظیفه تأمین خدمات اجتماعی و رفاهی برای تحقق شهروندی اجتماعی را دارد، با وجود یک سیاست اجتماعی که «رهاشده»، «روزمره» و دچار «عدمتوازن» است، کارایی نظام سیاسی در وظایف حکمرانیاش مخدوش شده و به طور بالقوه چالشی برای مشروعیت نظام سیاسی خواهد بود. وضعیتی که با کاهش تأمین خدمات اجتماعی، به تعمیق شکاف میان دولت و ملت انجامیده و فرایند دولت – ملتسازی در ایران را با تأخیر و دشواری روبرو کرده است.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Social Policy in Iran: The Gap Between the State and the Nation Masoumeh Qarakhani
نویسنده [English]
- masomeh qarakhani
allameh
چکیده [English]
Abstract
Social policy, along with the provision of welfare and the realization of social justice, acts like “social cement” and can be highlighted as an important tool to create a bond between the state and the nation. Social policy has been experienced in a wide range of political systems, from totalitarian to democratic ones, and is by no means limited to welfare states. Working on the assumption that the development of social policy as part of the tasks of the political system for the creation of distributive justice and procedural justice along with the character of accountability and efficiency can be considered as one of the tools of the driving state-nation-building: has social policy in Iran have the driving force for building a nation-state? Using the qualitative method and the comparative analysis of secondary data, the problematization of social policy in Iran, both in the theoretical and applied discourses, is highlighted. Theoretical analysis shows that, in a situation where the state is responsible for providing social and welfare services for the fulfillment of social citizenship, the presence of a social policy which is “abandoned” and “everyday” and suffers from “imbalance and non-coordination” will compromise the efficiency of the political system in carrying out its duties and pose a potential challenge to the legitimacy of the political system. A condition in which any reduction in the provision of social services, has led to the widening of the gap between the state and the nation and impeded the process of nation- state building in Iran.
کلیدواژهها [English]
- Keywords: Social Policy
- Nation- State Building
- Political System’s Efficiency
- Political System’s Legitimacy