نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی
2 کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
مشروعیت پل ارتباطی حاکم با اتباع است. نمود و کیفیت این پل ارتباطی منوط به وضعیت دو سوی آن است. یعنی نه تنها حاکم در تلاش برای اثبات مشروعیت خود متوسل به گفتمان‌های معنا بخش می‌گردد، بلکه تعاملات اجتماعی و منطق زیستی جاری در جوامع، نقشی اساسی بر شمایل و سمت و سوی مشروعیت حاکم ایفا می‌کند. شکل و شمایل حاصل از فرایندهای دو گانه فوق، تنها در قامت نهادها قابل شناسایی است. بنابراین زمانی که از مشروعیت حاکمیت صحبت به میان می‌آید منظور نهادهایی است که مبین و تجلی گاه این مفهوم هستند. تبارشناسی مشروعیت به معنای اتخاذ رهیافتی است که چگونگی شکل‌گیری نهادهای یاد شده را نشان می‌دهد. اهم یافته‌های این مقاله چگونگی شکل‌گیری نهادهای مشروعیت در دوره صفویه ناشی از شکاف‌های گفتمانی است. در نهایت خواهیم دید که از تجمیع این نهادها، الگوی مشروعیت حاکمیت در دوره صفویه شکل می‌گیرد
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Genealogy of legitimacy in Safavid era
نویسندگان [English]
- Shoja Ahmadvand 1
- Amir Maghdoor Mashhod 2
چکیده [English]
Legitimacy is a bridge between the governor and the citizens. The aspect and quality of this relational bridge depends on a two-edged condition. It means that not only the governor tries to use semantic discourses in order to prove his legitimacy but also current social ties and bio-logic in communities have a deep effect on aspect and direction of the legitimacy of the governor. The resulting aspect and appearance of two-edged processes cited above is seen in institutions. Thus, referring to the legitimacy of the governor indirectly refers to institutions which represent it and in fact are its birthplace. Genealogy of legitimacy means choosing an approach which refers to how institutions are deconstructed. This essay tries to depict such a process to the establishment of Safavid era.
)