نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

2 دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

هدف این مقاله مطالعه نحوه بازنمایی گفتمان ایرانی – اسلامی در آگهی های تجاری تلویزیونی در ایران است. در واقع مساله پژوهشی این مقاله آن است که با توجه به تاکید قوانین نظام سیاسی ایران برای گنجاندن ارزش ها و باورهای دینی و نیز نمادها و نشانه های فرهنگ و تمدن ایرانی، نیاز است تا میزان پیروی از این قوانین اندازه گیری شود. این وجه از فعالیت های تلویزیون ایران به لحاظ پژوهشی تا به امروز ناشناخته مانده و در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است. ما در این مقاله با مد نظر قرار دادن آگهی های تجاری به مثابه یک متن فرهنگی بر اساس رویکرد نشانه شناختی رولان بارت، آنها را مورد تحلیل قرار داده ایم. تحلیل های آگهی های نمونه در این مقاله نشان می دهند که گرچه در محتوای آگهی های پخش شده از تلویزیون ایران، از مفاهیم دینی به شکل استفاده ابزاری بوده است و نه محتوایی. همچنین این تحلیل ها نشان می دهند اگر چه نمادهای فرهنگ ایرانی و مفاهیم ملی گرایانه و میهن پرستانه بازنمایی شده اند اما این بازنمایی گاهی اوقات به شکل شعاری و کلیشه صورت گرفته است. در مجموع می توان گفت آگهی های تلویزیونی ایران، به عنوان یکی از ژانرهای تلویزیونی در بازنمایی گفتمان ایرانی-اسلامی چندان موفق نبوده اند و اهداف مورد انتظار و تعریف شده دست نیافته اند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Applying Rolan Bartbes's Approach to Iranian TV Commercial Advertising: A Semiologic Analysis of Representing the Irano-Islamic Discourse

نویسندگان [English]

  • hamid abdollahian 1
  • hiseyn hasani 2

چکیده [English]

The objective of this paper is to offer a study on the mechanism of representing Irano-Islamic discoursive elements in the Iranian TV commercial advertising. The problem dealt with in this paper pertains to the Iranian constitutional law that urges the national media to contribute to the development of Irano-Islamic cultural codes. We treat the commercial advertisements as cultural texts and then we study and analyze them based on Rolan Barthes's semilogic approach. The primary findings of our analysis indicated that although these advertisements used religious and cultural symbols in their content in order to advertise commodities, they in fact used these symbols as an instrument to instigate the buying motif of their audience and did not contribute to development of religious teachings. The advertisements also used national symbols to construct motivating advertisements but these they were only used as slogans and clishe and not as a tools to improve national identity. Generally speaking, Iranian TV advertisements have not been successful in representing Irano-Islamic discourse and have not reached the targeted objectives made clear in constitution.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Iranian Media
  • TV Advertisements
  • Irano-Islamic discourse