نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مهدی محسنیان راد
• اسماعیل قدیمی

هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

مورد کاوی حاضر که برگرفته از رساله دکتری است، با استفاده از مطالعه کتابخانه ای، با تمرکز برروی اسناد مربوط به مقررات گذاری و نحوه سازماندهی حرفه روابط عمومی در ایران مشاهده حضوری فرایندهای کار حرفه ای در چهار وزارتخانه و مصاحبه های عمقی با مدیران کارشناسان و کارورزان آن ها انجام شده است. فقدان ساخت ها و زیر ساخت های مادی از جمله تکنولوژیکی از یک سو و فقدان ساخت ها و زیرساخت های مادی از جمله تکنولوژیکی از یک سو و فقدان مبانی فکری، حقوقی و مدیریتی از سوی دیگر سبب شده است تا روابط عمومی ها در ایران در پاسخگویی سیستماتیک و نهادینه شده به نیازهای افکار عمومی ناتوان باشند. در نتیجه کارکردهای روابط عمومی نه تنها در مقابل افکار عمومی بلکه به عنوان یک خرده سیستم در منظر سیستم بزرگ تر نیز نامطلوب به نظر می رسد. جایگاه مشتریان نزد این واحدها در سطحی نازل است. بنابراین بدون وجود استثنا میان نیاز واقعی مشتریان و قابلیت واقعی پاسخگویی روابط عمومی ها، شکافی به عمق توسعه دموکراتیک وجود دارد. مستندسازی نظام پاسخگویی به مشتریان به عنوان شاخص اصلی مشتری گرایی در سازمان های مدرن، در غیاب استراتژی ها و سیاست های مشتری مدارانه، وجود ندارد و اساسا گرایش به سوی تامین این گونه تمهیدات در برنامه و عمل روابط عمومی ها دیده نمی شود. بر اساس یافته های به دست آمده از این پژوهش روابط عمومی ها در ایران با الگوی تبلیغی سازگارند. اطلاع یابی از نیازها و انتظارات مشتریان و محیط در حال تغییر به عنوان فرایند اصلی کار در روابط عمومی ها و بستر لازم برای اطلاع رسانی و برقراری روابط و مناسبات سازنده و دوسویه عامدا مورد غفلت قرار گرفته و زیرساخت ها و ساختارهای پژوهشی لازم برای تحقق این امر وجود ندارد.

کلیدواژه‌ها

• آسیب شناسی
• مورد کاوی
• سیستم ها
• ساختار و کارکرد
• سازمان و مشتری گرایی

عنوان مقاله [English]

Pathology of Public Relations in Iran; an Favorable Structure and Function Approach

نویسندگان [English]

• mehdi mohsenian raad
• esmail ghadimi

چکیده [English]

This case study have done in four Ministries; I-Sciences, Researches and Technology, 2-Communications and Information Technology, 3- Culture and Islamic Guidance & 4- Economic and Property Affairs. Findings of this research indicates that Public relations in social, cultural, economical and technological ministries of Islamic Republic of Iran, is a formalistic and none efficient profession and have not yet achieved to maturation and couldn't be a really profession with favorable structure and functions. It's rather a quasi modem subsystem that helps to quasi organization (system) to guise a modem entity with really propagandistic activities. It has no responsibility to inform public opinions and publics (optimistically if there is) and costumers, because the Ministries that encompasses these public relations are dependent social systems and systematically responsive just to government or regimen and have no need to inform beneficiaries and there is no reason and compulsion to push them to be informative agency that has commitments to answer and inform any beneficiary! Hence, Theoretic model of these public relations seems to be propagandistic model. Interim interests and disguise of modem subsystem is main aspect of these public relations; with none informative and illusive communicative activities. Finally, their main job is to seduce people and costumers. Therefore, In Iran's public relations agencies, there is no policy and commitment to mutual and trust communication and even logic relations to gain mutual and long term rational interests.