نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

موضوع این مقاله بررسی جامعه شناختی گرایشهای سیاسی نخبگان سیاسی جامعه است. مقاله حاضر برآمده ازیک پژوهش علمی به روش پیمایش یا ستکه دربین نخبگان سیاسی جامعه انجام گرفته است. این تحقیق در بین زمینه ها یا اجتماعی گرایش سیاسی فعالان و نخبگان سیاسی به یکی از دو جناح سیاسی مطرح در کشور است. چارچوب نظری تحقیق با تلفیق عناصری از نظریه های جامعه شناسی چندگانه شکل گرفته است. گرایش سیاسی به عنوان متغیر وابسته یا متغیرهایی چون جامعه پذیری سیاسی، پایگاه اجتماعی و تجربه سیاسی مورد بررسی و تبیین قرارگرفته است. نتایج به دست آمده نشان میدهد که گرایش سیاسی افراد مورد بررسی به دو جناح سیاسی، بیشترین رابطه آماری را با جامعه پذیری سیاسی و کمترین رابطه را پایگاه اجتماعی آنان دارد. به این معنا که پایگاه اجتماعی مصطلح و مطرح در مباحث قشربندی اجتماعی تبیین کننده نوع گرایش نخبگان سیاسی به جناح محافظه کار یا اصلاح طلب نیست، بلکه نوع جامعه پذیری سیاسی شان، عمدتاً تعیین کننده نوع گرایش سیاسی آنان است .از نتایج عملی تحقیق، این که فعالیت سیاسی دو جناحی امری عرفی شده و عادی محسوب شود و هرگونه احساس نگرانی امنیتی - سیاسی برای نظام کلی اجتماعی از قبل این فعالیت بی مورد قلمداد گردد. لکن برای جلوگیری از خروج این پدیده عادی ازحالت نابهنجار و تبدیل شدن آن به بحران سیاسی و ایجاد شکاف بین حوزه سیاسی وحوزه عمومی باید برنامه ریزیشود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Political Attitudes of Political Elites

نویسندگان [English]

  • ebrahim saboktakin rizi
  • mohamma ebrahim movahedi

چکیده [English]

This article intends to carry out a sociological study on the political tendencies of Iranian political activists and elits. This article is the outcome of a scientific research carried out among Iranian political activist and through a survey method. The attempt has been made to explain the social bases of their tendencies to one of the two dominant political wings. The theoretical framework of this article is formed using several sociological theories. A political tendency is taken as the dependent variable, and political socialization, social status, and political experiences as the independent variables. The outcomes shows that political orientation of people to one of two dominant political wings is statistically most related to political socialization and least related to social status. In the other words, social status known in social stratification does not signify the political tendencies of conservatives and reformists rather it is their political socialization that mostly counts for their political tendencies. The results show that the existing dichotomy between two wings is considered as natural and there is no place for being concerned and worried.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Political Attitude
  • Political Elits
  • Political Socialization
  • Social status
  • left wing
  • Right Wing
  • Conservative
  • Reformist
  • Poitical Wing
  • Political Experience
  • Personal Tendency