نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

این مقاله به توصیف تاریخی دو رویکرد علمی می پردازد که بنیان های مطالعات ارتباطات و توسعه را در ایران نهاده اند. رویکرد نخست که ملا نظر دکتر مجید تهرانیان بود و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی نقطه عطفی در پژوهشی و برنامه ریزی ارتباطات و توسعه به شمار می آید، عمدتاً بر تبیین مفهومی نو در توسعه ملی مبتنی است. رویکرد دوم که دکتر کاظم معتمد نژاد بر آن تکیه دارد و به تحولی در آموزش و سیاستگذاری ارتباطی پس از انقلاب می انجامد، با رد الگوهای خطی توسعه، در حوزه «مطالعات انتقادی» جای میگیرد. اگرچه نقطه عزیمت رویکرد نخست، پژوهش و نقطه عزیمت رویکرد دوم، آموزش به ویژه در دوره های عالی دانشگاهی است، اما دامنه فراگیری هر دو نهایتاً برنامه های توسعه ملی است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Foundations of Communication and National Development Studies in Iran

نویسنده [English]

  • hadi khanyeki

چکیده [English]

This paper aims at a historical survey of two fundamental scientific approaches to communication and development studies. The first approach, represented by Majid Tehranian was the main approach before the Iranian Revolution (i.e., early 1970s) tries to define national development in a new way. The Second Approach, represented by Kazem Motarnednejad and prevalent after the revolution, is circling around a transformation in communication education and planning. Rejecting the linear approaches to development, Motamednejad's theory is in line with critical studies in communication. The paper shows that in spite of the fact that the starting approach of the first approach is research, while the second approach relies on communication education, both of them cover certain areas of national development strategies.