نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

2 دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

مشارکت سیاسی یکی از معیارهای توسعه سیاسی به طور خاص و توسعه به طور کلی است و پرداختن به آن می تواند روشنگر یکی از ابعاد مهم توسعه باشد. هدف از این تحقیق بررسی و شناخت عوامل اجتماعی موثر بر مشارکت سیاسی روستاییان است تا از این طریقی برخی از نظریاتی را که تحت عنوان نوسازی مطرح شده است، بتوان در جامعه مورد مطالعه آزمون نمود. برخی از این عوامل که در نظریات دانیلی لرنر، اینکلس و اسمیت، رابرت دال، لیپست و هانتینگتن به عنوان عوامل نوسازی کننده جامعه و رواج دهنده اشکال جدید رفتارهای اجتماعی بیان شده اند عبارتند از وضعیت اقتصادی، شغل، تحصیلات، ارتباط با شهر، استفاده از وسایل ارتباط جمعی، علاوه بر این برخی عوامل روانشناختی مانند احساس بی قدرتی و اعتماد به دولت نیز مورد بررسی قرار گرفته اند. فرضیه اصلی تحقیقی این است که با بهبود شاخص های اجتماعی، مشارکت سیاسی افزایش یافته است. این فرضیه در دو بعد مشارکت سیاسی رسمی و غیررسمی مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. روش تحقیق مورد استفاده روش پیمایشی بوده که با استفاده از تکنیک پرسشنامه انجام شد. جامعه مورد مطالعه سرپرستان خانوارهای روستایی دهستان حومه شهرستان بوشهر بود. با استفاده از نمونه گیری چند مرحله ای سه روستای چاه کوتاه، آب طویل و تل اشکی که معرف سه سطح توسعه یافتگی بالا، متوسط و پایین بودند به طور تصادفی انتخاب شده و از میان این روستاها نسبت به تعیین حجم نمونه مجموعاً به تعداد ۲۵۰ مورد و توزیع آنها با توجه به میزان جمعیت هر روستا اقدام شد. نتایج تحقیقی حاکی است که بین دو نوع مشارکت سیاسی رسمی و غیررسمی در خصوصی متغیرهای مورد مطالعه تفاوت قابل ملاحظه ای وجود دارد. به این صورت که مشارکت سیاسی غیررسمی همراه با افزایش سطح تحصیلات، ارتباط با شهر و استفاده از رسانه های گروهی افزایش یافته است اما مشارکت سیاسی رسمی تنها در سطح متوسط ارتباط با شهر و تحصیلات ابتدایی بیشتر شده است و پس از آن رو به کاهش داشته است. از طرف دیگر مشارکت رسمی همبستگی بسیاری با اعتماد به دولت داشته و هر چه اعتماد به دولت بیشتر بوده، مشارکت سیاسی رسمی بیشتر شده است. در حالی که رابطه معنی داری بین این عاملی و مشارکت سیاسی غیررسمی به دست نیامد. این موضوع نشان می دهد که مشارکت سیاسی غیررسمی بیش از جنبه رسمی مشارکت مرتبط با شاخص های توسعه و تأیید کننده نظریات نوسازی است. در صورتی که ساختار سیاسی و عوامل محیطی در مشارکت سیاسی رسمی نقش زیادی دارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Villagers and Their Political Participation in Iran: A Case Study of Three Villages of Booshehr

نویسندگان [English]

  • mansour vosoughi 1
  • abdolrsoul hashemi 2

چکیده [English]

Political participation is one of the main indexes of political development. The general aim of this research was studying social and cultural factors of political participation. These factors are: economic condition, occupation, education, urbanization, mass media, powerlessness, and trust to government. Our general hypothesis was that the improvement of social conditions leads to enhancement of political participation, both formal and informal. The method of research was survey using questionnaire. The unit of analysis was family heads of four villages around thd city of Bushehr. Using random sampling, three villages namely Chah kootah, Abtavill and Talashki were chosen to represent three levels of high, average and low development. Then 250 questionnaires were administered proportional to the population of these villages. Toe results showed that there were considerable differences between formal and informal political participation. Informal participation increased as the level of education, urbanization and using mass media increased. But, formal participation was highly related to the level of confidence to government. These findings show that informal political participation is related to the indexes of development positively, which confirms modernization theories.

کلیدواژه‌ها [English]

  • political participation
  • Political Development
  • Modernization
  • Urbanization
  • Formal and Informal Political Participation