نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• عذرا جارالهی

هیئت علمی دانشکاه علامه طباطبایی

چکیده

هدف اصلی این مقاله، شناخت وضعیت زنان ایرانی در موقعیت های تصمیم گری جامعه و عوامل مؤثر بر آن می باشد. این بررسی در دو سطح کلان (جامعه، یعنی کشور) و خرد (خانواده) انجام شده است. به رغم آن که زنان همواره نقش اول را در زمینه خانواده ایفا کرده اند و در انجام دادن کارهای خارج از خانه سابقه نسبتاً طولانی دارند، اما مردان همچنان از قدرت تصمیم گری بیشتری در خانه برخوردارند و مهمترین مشاغل مدیریتی جامعه که نیازمند تصمیم گیری های اساسی و سرنوشت ساز است، نیز در اشغال آنان می باشد. مشارکت ناچیز زنان در تصمیم گیری های مربوط به امورخانه با پیامدهای نامطلوبی همراه است که مهمتر از همه عدم توانایی زنان برای برنامه ریزی صحیح در امور داخلی خانه و در نتیجه اتلاف وقت است. در هر دو بخش دولتی و غیر دولتی کشور، هر قدر به سطوح پائین تر تصمیم گیری نزدیک می شویم، اگرچه تعداد زنها بیشتر می شود، اما هنوز قابل مقایسه با تعداد مردان نیست. بدودن شک این امر از جمله موانع توسعه سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی کشور به شمار می آید. ساختار اجتماعی جامعه و نگرش منفی نسبت به زنان از عوامل مهم در مشارکت ناچیز زنان در سطوح کلان و خرد است. علاوه بر آن، سطح تحصیلات زنان، وضعیت اشتغال زنان، درآمد رئیس خانوار، پایگاه اجتماعی خانواده زن و نوع خانواده از جمله عوامل تعیین کننده میزان تصمیم گیری زنان در سطح خرد خانواده نیز می باشند.

کلیدواژه‌ها

• مشارکت زنان
• تصمیم گیری
• خانواده
• امور خانه

عنوان مقاله [English]

Contribution of Iranian Women to Decision· Makings

نویسنده [English]

• ozra jarallahi

چکیده [English]

Women have always played important roles in various historical periods in nomadic, rural, and urban communities. Meanwhile, they have been involved in different sectors, such as agriculture, services, and industry. However, the most important managerial occupations, which require fundamental and crucial decision-makings in social levels, have been occupied by men rather than women. According to the Constitution of I.R. of Iran (article No. 28) all qualified persons are authorized to occupy various jobs in different managerial levels of the society. But, contrary to the law, this article has not been realized in our Iranian society aptly. As a result, women's roles in home economics and family affairs have been fading. Authorities have come to the conclusion that equalization of men and women in social, cultural, political, and economical decision-makings will lead to realization of democracy, equality, development, and social justice. In this respect, many attempts have been carried out by different national, regional, and international groups and organizations, including "World Conference of Nairubi", and "The Fourth Conference of Women" in Beiging in 1995. But, true realization of quality requires much more effort. It should be noted that the Iranian Women, considering the decision-making power (both in micro and macro levels), enjoy a relatively acceptable status, comparred to those who live in other Islamic developing countries.