نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی

2 استاد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی

3 کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

چکیده
تحولات نهاد حکمروایی محلی و منطقه‌ای در ایران، در ارتباط با شرایط اجتماعی- سیاسی جامعه موضوعی است که تاکنون در پژوهش‌های اجتماعی- تاریخی مورد توجه قرار نگرفته است. این پژوهش با رویکرد منحصربفرد نگری، با روشی ترکیبی از نظریه مبنایی و تاریخ شفاهی، در محدوده بیخه­جات فارس موضوع یاد شده را مورد مطالعه قرار داده­، و نتایج آن نشان می­دهد که، نهاد حکمروایی محلی و منطقه‌ای و شرایط عمومی‌اجتماعی- سیاسی در بیخه‌جات، از یک­سو با شرایط ویژه منطقه خود مرتبط بوده، و از دیگر ­سو، از شرایط اجتماعی- سیاسی کلان کشور تأثیر پذیرفته­است، که در قالب دو الگوی حاکمیت نامتمرکز (از دوره قاجار تا حدود 1313 خورشیدی و از شهریور 1320 تا 1327 خورشیدی) و حاکمیت متمرکز سیاسی (دولت مدرن) (از حدود 1313 تا شهریور 1320 و از 1327 خورشیدی تاکنون) قابل تقسیم است. گسست اصلی نیز مربوط به پیدایش دولت مدرن است، که با برچیده شدن حکومت‌های محلی مواجه می‌شویم، و از آن پس، تحولات حکمروایی محلی تابع صورتبندی قدرت در دولت مدرن است. نتیجه دیگر حاصله، تفاوت در تاریخ تشکل یابی حاکمیت نامتمرکز و دولت مدرن در بیخه جات و تهران است، که ضرورت لحاظ کردن زمان‌های تاریخی و زمانمندی‌های چندگانه پدیده‌ها در نظریه پردازی از دولت در ایران را نشان می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Changes of Local and Regional Governance Institution since Qajar The Case study : Bikhejat of Fars

نویسندگان [English]

  • Mohammad Ebrahim Movahedi 1
  • Mohammadhossein Panahi 2
  • Mohammadreza Tahmak 3

1

2

3

چکیده [English]

Mohammad Ebrahim Movahedi
Mohammad Hossein Panahi
Mohammadreza Tahmak
Date of Receive: 2014/3/7
Date of Accept: 2014/6/10

Abstract
changes of Local and regional governance institution in Iran, associated with socio-political conditions of the society, is a topic that have not been attended yet in historical researches. This research has investigated the above-mentioned topic in Bikhejat of Fars with singularity approach to the historical reality, by a mixed method of grounded theory and oral history. The findings show that changes in local and regional governance institution and public socio-political conditions in Bikhejat, on the one hand, has been affected by macro socio-political conditions of the country, and on the other hand, by special socio-political conditions of the region. This is debated in two dispersed patterns:  non-centralized sovereignty (from the onset of Qajar to about 1934, and from August 1941 to 1948) and centralized sovereignty (modern state) (from about Solar 1934 to August 1941, and from 1948 to now). The main rapture point is the establishment of a totalitarian modern
 
state in Iran, when local governments are abolished and dissolved; from then
on the changes in local governance follows the formation of the modern state. Moreover, the findings reveal that there is a difference between the history of conformation of non-centralized (federal) sovereignty and modern state in Bikhejat and Tehran; i.e. it is necessary to take into consideration the historical times and multiple temporalities of realities in theorizing state in Iran.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Local and regional governance institution
  • local governors
  • non-centralized state
  • centralized state
  • Bikhejat of Fars