نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی
2 استاد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
3 استادیار جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
رابطه درمانی بین پزشک و بیمار رابطه‌ای نابرابر است. بیمار در وضعیتی اضطراری ناگزیر از انجام توافقی با پزشک است که پذیرش طرح درمان و انجام آن و پرداخت هزینه‌ها را در برمی‌گیرد و پزشک برخلاف بیمار اضطراری برای پذیرش شرایط توافق ندارد. این موقعیت نابرابر ممکن است به اقتدار پزشک منتهی شود، به این معنا که پزشک با قرار گرفتن در موقعیتی برتر خواست و اراده بیمار را تابع خواست خود کند. یافته‌های این تحقیق که در سنت مردم‌نگاری انتقادی و بر اساس مصاحبه‌های نیمه ساخت‌یافته با عده‌ای از بیماران و پزشکان در شهر تهران انجام‌شده است نشان می‌دهند که در حوزه عمل درمانی پنج شکل اصلی اقتدار پزشکی را می‌توان به ترتیب زیر برشمرد: اقتدار فردی پزشکان که امتداد اقتدار آن‌ها در حوزه‌هایی غیر از حوزه عمل پزشکی است. اقتدار قهری که با نفی بدن زیسته و سوژگی بیمار پدیدار می‌شود. اقتدارگرایی پزشکی که با تحت سلطه گرفتن بیمار به کمک ترفندهای روانی امکان‌پذیر است. اقتدار حقوقی پزشکی که با تکیه‌بر پروتکل‌های درمانی و تأکید بر حقوق مدنی افراد به دست می‌آید و در نهایت اقتدار دگرفهم پزشکی که از تجربه شخصی پزشک و توان وی برای پرورش دادن رابطه‌ای شخصی با بیمار برمی‌خیزد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Authority in Medical Practice: From Coercion to Empathy A Critical Ethnographic Study in Tehran
نویسندگان [English]
- Alireza Salehi 1
- Mohammadsaeed Zokaei 2
- Ebrahim Ekhlasi 3
1 MA of Sociology, Allameh Tabataba’i University
2 Professor of Sociology , Allameh Tabataba'i University
3 Associate Professor of sociology, Allameh Tabataba'i University
چکیده [English]
The medical relationship between a physician and their patient is unequal. The patient is in an urgent need to make a contract with the physician which includes the acceptance of the treatment plan and the payment for such treatment. However, The physician does not have the same urgency. This unequal situation may lead to misuse of power by the physician. The results of this critical ethnographic study, extracted from semi-structured interviews with a number of patients and physicians in the city of Tehran, show that five models for physicians' authority may appear in a doctor-patient relationship: Personal authority, being the extension of physician's authority in social sites other than medical practice. Coercive authority, constructed by neglecting the lived body. Authoritarianism, which is the result of manipulating patients' cognition. Juridical authority, which relies on doctor-patient protocols and civil rights, and finally, empathetic authority, which is based on a personal connection with the patient.
کلیدواژه‌ها [English]
- Keywords: Empathetic Authority
- Motivational Economy
- Inner life
- Lived Body
- Biological Body
)