احمد کلاته ساداتی
چکیده
آموزش پزشکی، میدانی است متشکل از روابط و مناسبات پیچیدهی قدرت که نیروهای تعیینکننده آن در درون و از بیرون میدان، اِعمال قدرت میکنند. عدم توازن بین نیروها، به برساختهای اجتماعی نامتعارف بخصوص در حرفهایگرایی پزشکی میانجامد. هدف تحقیق حاضر، کشف و واکاوی موضوع در آموزش پزشکی در ایران است. در چارچوب مطالعهای انتقادی و در ...
بیشتر
آموزش پزشکی، میدانی است متشکل از روابط و مناسبات پیچیدهی قدرت که نیروهای تعیینکننده آن در درون و از بیرون میدان، اِعمال قدرت میکنند. عدم توازن بین نیروها، به برساختهای اجتماعی نامتعارف بخصوص در حرفهایگرایی پزشکی میانجامد. هدف تحقیق حاضر، کشف و واکاوی موضوع در آموزش پزشکی در ایران است. در چارچوب مطالعهای انتقادی و در سطح ملی، با 29 مشارکتکننده اعم از دانشجویان و مسئولین در جایگاههای مرتبط با آموزش پزشکی، مصاحبهای نیمه ساختاریافته انجام شد و دادهها با روش تحلیل مضمون انتقادی، کاویده شد. نتایج نشان داد که صورتبندی تعاملات و مناسبات قدرت در آموزش پزشکی، به تغییر نگرش عمیق نسبت به آرمانهای پزشکی و شکلگیری نوعی احساس ازخودبیگانگی در دانشجویان انجامیده است. شیوهنامههای آموزشی، روند پرولتاریایی شدن دانشجو را تسهیل کرده و اقتدار حرفهای او را تنزل میدهد. مضامین احصاءشده عبارتاند از بهرهدادگی، ازخودبیگانگی و حرفهایزدایی. اصلاحات فوری در برنامهی درسی، ایجاد تنوع رشتهای در دورهی پزشکی عمومی متناسب با نیازهای جامعه، ایجاد تناسب بین بازار کار و توسعهی دورههای تخصصی و اصلاح در نظام پرداخت پیشنهاد میشود. در لایهای عمیقتر، شناسایی سازوکار قدرت در بدنه سیاستگذاری و پهنه تصمیمسازی که با وضعیت پیشگفته مرتبط است، یک امر پژوهشی و یک راهبرد سیاستگذارانه است که پیشنهاد میگردد.