تصور و ذهنیت مردم از کشورهای خارجی، عمدتاً برگرفته از وسایل ارتباط جمعی، به ویژه تلویزیون و آن هم اخبار خارجی این رسانه است. بیشتر مردم معمولاً از پنجره ای که اخبار خارجی به سوی سایر کشورها می گشاید، دنیا را نظاره می کنند و می شناسند. اخبار خارجی نیز در هر کشور تابعی از سیاست خارجی است و بازتاب بیشتر رویدادهای خارجی همراه با جهت گیری ...
بیشتر
تصور و ذهنیت مردم از کشورهای خارجی، عمدتاً برگرفته از وسایل ارتباط جمعی، به ویژه تلویزیون و آن هم اخبار خارجی این رسانه است. بیشتر مردم معمولاً از پنجره ای که اخبار خارجی به سوی سایر کشورها می گشاید، دنیا را نظاره می کنند و می شناسند. اخبار خارجی نیز در هر کشور تابعی از سیاست خارجی است و بازتاب بیشتر رویدادهای خارجی همراه با جهت گیری صورت می پذیرد؛ بدین معنی که رویداد کشورهایی که دوست تلقی می شوند با جهت گیری مثبت و رویداد کشورهایی که دشمن و مخالف تلقی می شوند، با جهت گیری منفی پخش می شود و ما کمتر شاهد انعکاس بی طرفانه رویدادهای خارجی هستیم. در پژوهشی حاضر، اخبار خارجی سیمای جمهوری اسلامی ایران با روش تحلیل محتوا از این منظر مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که بخش های خبری خارجی سیما، از کشورهای هم پیمان معمولاً رویدادهایی را که خبر مثبت دارند و نشانه ثبات این کشورهاست، انتخاب و توام با جهت گیری مثبت ارائه می کنند و از کشورهایی که مخالف و دشمن تلقی می شوند غالبا رویدادهای منفی که نشانه بی ثباتی است انتخاب و توام با جهت گیری منفی پخش می شود. بازتاب طولانی چنین شیوه ای در گزینش و ارائه رویدادهای خارجی، تصویری مثبت از کشورهای هم پیمان و تصویری منفی از کشورهای مخالف در ذهنیت مخاطبان ایجاد میکند. بنابراین، تصویری که مخاطبان از کشورهای خارجی در ذهن دارند، مخدوش است و با واقعیت فاصله دارد.
تصور و ادراک ما از مردم و رویدادهای دنیا به مقدار بسیار بستگی به تصویری دارد که از طریق وسایل ارتباط جمعی به ما منتقل شده است. دنیایی که باید با آن از جنبه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و غیره مواجه شویم، غیر قابل دسترسی، غیر قابل مشاهده و در بسیاری از موارد، دور از ذهن ماست. این دنیا باید از طریق وسایل ارتباط جمعی برای ما شناخته ...
بیشتر
تصور و ادراک ما از مردم و رویدادهای دنیا به مقدار بسیار بستگی به تصویری دارد که از طریق وسایل ارتباط جمعی به ما منتقل شده است. دنیایی که باید با آن از جنبه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و غیره مواجه شویم، غیر قابل دسترسی، غیر قابل مشاهده و در بسیاری از موارد، دور از ذهن ماست. این دنیا باید از طریق وسایل ارتباط جمعی برای ما شناخته و تبیین شود. رسانه های خبری - رادیو، تلویزیون و روزنامه - هر روز ما را از رویدادها و مسائل فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و غیره که تنها تعداد اندکی از آنها برای ما قابل مشاهده و تجربه مستقیم است آگاه می سازند. بنابر این ما متکی به اطلاعاتی هستیم که از طریق وسایل ارتباط جمعی به ما می رسد و به وسیله همین اطلاعات است که ذهنیات ما از محیط اطراف شکل می گیرد.