نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی

2 کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

مشروعیت پل ارتباطی حاکم با اتباع است. نمود و کیفیت این پل ارتباطی منوط به وضعیت دو سوی آن است. یعنی نه تنها حاکم در تلاش برای اثبات مشروعیت خود متوسل به گفتمان‌های معنا بخش می‌گردد، بلکه تعاملات اجتماعی و منطق زیستی جاری در جوامع، نقشی اساسی بر شمایل و سمت و سوی مشروعیت حاکم ایفا می‌کند. شکل و شمایل حاصل از فرایندهای دو گانه فوق، تنها در قامت نهادها قابل شناسایی است. بنابراین زمانی که از مشروعیت حاکمیت صحبت به میان می‌آید منظور نهادهایی است که مبین و تجلی گاه این مفهوم هستند. تبارشناسی مشروعیت به معنای اتخاذ رهیافتی است که چگونگی شکل‌گیری نهادهای یاد شده را نشان می‌دهد. اهم یافته‌های این مقاله چگونگی شکل‌گیری نهادهای مشروعیت در دوره صفویه ناشی از شکاف‌های گفتمانی است. در نهایت خواهیم دید که از تجمیع این نهادها، الگوی مشروعیت حاکمیت در دوره صفویه شکل می‌گیرد

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Genealogy of legitimacy in Safavid era

نویسندگان [English]

  • Shoja Ahmadvand 1
  • Amir Maghdoor Mashhod 2

چکیده [English]

Legitimacy is a bridge between the governor and the citizens. The aspect and quality of this relational bridge depends on a two-edged condition. It means that not only the governor tries to use semantic discourses in order to prove his legitimacy but also current social ties and bio-logic in communities have a deep effect on aspect and direction of the legitimacy of the governor. The resulting aspect and appearance of two-edged processes cited above is seen in institutions. Thus, referring to the legitimacy of the governor indirectly refers to institutions which represent it and in fact are its birthplace. Genealogy of legitimacy means choosing an approach which refers to how institutions are deconstructed. This essay tries to depict such a process to the establishment of Safavid era.

 
-  امان اللهی بهاروند، سکندر. (1384)، کوچ نشینی در ایران (پژوهشی درباره عشایر و ایلات)، انتشارات آگاه، چاپ ششم.
-  الشیبی، کامل مصطفی. (1359)، تشیع وتصوف تا آغاز سده دوازدهم هجری، ترجمه: علیرضا ذکاوتی قراگزلو، انتشارت امیر کبیر، چاپ اول.
-  باستانی پاریزی، ابراهیم. (1357)، سیاست و اقتصاد صفویه. انتشارات صفی علیشاه، چاپ اول.
-  درستی، احمد. (1390)، دگرگونی در ساخت دولت در ایران پیش مدرن، نشر میزان.
-  سیوری، راجر. (1363)،ایران در عصر صفوی، ترجمه: احمد صبا، نشر کتاب تهران.
-  شرلی. (1387)، سفرنامه برادران شرلی، ترجمه: آوانس. به کوشش علی دهباشی، نشر به دید.
-  فلیک، اووه. (1390)،تحقیق کیفی، ترجمه: هادی جلیلی، نشر نی. چاپ سوم.
-  فیرحی، داود. (1387)، نظام سیاسی و دولت در اسلام، انتشارات سمت، چاپ ششم.
-  فوکو، میشل. (1390)، باید از جامعه دفاع کرد (درس گفتارهای کلوژدوفرانس 1976-1975) ترجمه: رضا نجف زاده، رخ داد نو، چاپ اول
-  قادری، حاتم. (1387)، اندیشه‌های سیاسی در اسلام و ایران، انتشارات سمت، چاپ نهم.
-  کدیور، محسن. (1387)، نظریه‌های دولت در فقه شیعه، نشر نی، چاپ هفتم.
-  کدی، نیکی. (1375)، ریشه‌های انقلاب ایران، ترجمه: عبدالرحیم گواهی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
-  لکهارت، لارنس. (1368)، انقراض سلسله صفویه و ایام استیلای افاغنه در ایران، ترجمه: مصطفی قلی عماد، نشر مروارید.
-  مارش، دیوید؛ استوکر، جری. (1392)، روش و نظریه در علوم سیاسی، ترجمه: امیرمحمد حاجی یوسفی، پژوهشکده مطالعات راهبردی، چاپ هفتم.
-  های، کالین. (1390)، در آمدی انتقادی بر تحلیل سیاسی، ترجمه: احمد گل‌محمدی، نشر نی، چاپ دوم.
-  آشنا، حسام الدین؛ رضایی، سبحان. (1378)، فضای گفتمانی بحارالانوار، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم انسانی
-  حسینی نژاد، سید محمدعلی. (1380)، محقق کرکی و دولت صفوی، نشریه علوم سیاسی، سال چهارم، شماره 13.
-  زارع، عباس. (1379)، بحران مشروعیت در پیدایش نهضت مشروطه و انقلاب اسلامی، فصلنامه پزوهشی علوم سیاسی، شماره دوازدهم.