سید عباس حسینی داورانی
چکیده
«خلقیات ایرانی» و «توسعه و عقب‌ماندگی» کانون توجه نوشتار پیش رو است. باور عمومی و آنچه عمدتاً در فرآورده‌های علمی نشان داده‌شده، خلقیات ایرانی بهعنوان متغیری مستقل، دارای ویژگی‌هایی منفی است که همواره راه‌بندی در مسیر گونه‌های توسعه در ایران بوده و عاملیت عقب‌ماندگی را بر عهده داشته. این تا آن اندازه پیش رفته که ...
بیشتر
«خلقیات ایرانی» و «توسعه و عقب‌ماندگی» کانون توجه نوشتار پیش رو است. باور عمومی و آنچه عمدتاً در فرآورده‌های علمی نشان داده‌شده، خلقیات ایرانی بهعنوان متغیری مستقل، دارای ویژگی‌هایی منفی است که همواره راه‌بندی در مسیر گونه‌های توسعه در ایران بوده و عاملیت عقب‌ماندگی را بر عهده داشته. این تا آن اندازه پیش رفته که در مقام یک «انگارباور» شناخته میشود، اما در مقابل گویههای «باورانکار» چندی را می‌توان پیش کشید و آن انگار را رد نمود. بر این اساس، مسئله این جستار آن است که پیوند میان «خلقیات ایرانی» و «توسعه و عقب‌ماندگی» چیست که برای بازشناسی آن، از الگویی سه سطحی بهره بردهایم. سطح نخست به کارسازی منفی خلقیات بر توسعه میپردازد، سطح دوم با ارائه 10 گویه، خلقیات ایرانی را در جایگاه متغیر مستقل زیر سؤال میبرد و در سطح سوم، نهادگرایی را بهعنوان پایه پیوندهدهنده پیش میکشد و خلقیات ایرانی را در جایگاه متغیری وابسته قرار میدهد. این نوشتار درنهایت به این خواهد رسید که خلقیات ایرانی، تأثیر ذات انگارانهای بر فرایند توسعه و عقب‌ماندگی ندارد، امامیانشان نوعی پیوستگی متأثر از نهادها برقرار است که با دگرشهای نهادی، آن پیوند نیز دیگرگون میشود.
اردشیر انتظاری؛ فاطمه درخشان
چکیده
بر اساس رویکرد غالب در توسعه، در چند دهه اخیر، مسیر رشد، در سطوح مختلف خرد و کلان از طریق تولید و تمرکز بر صنایع با ارزش‌افزوده بالا نظیر صنایع فرهنگی میگذرد. برنامهریزی و مدیریت در فرایند تولید، توزیع و مصرف محصولات فرهنگی از شناخته‌شده‌ترین و مهمترین وظایف دولتها در سطح جهان است که از آن بهعنوان محور اصلی در توسعه ...
بیشتر
بر اساس رویکرد غالب در توسعه، در چند دهه اخیر، مسیر رشد، در سطوح مختلف خرد و کلان از طریق تولید و تمرکز بر صنایع با ارزش‌افزوده بالا نظیر صنایع فرهنگی میگذرد. برنامهریزی و مدیریت در فرایند تولید، توزیع و مصرف محصولات فرهنگی از شناخته‌شده‌ترین و مهمترین وظایف دولتها در سطح جهان است که از آن بهعنوان محور اصلی در توسعه اقتصادفرهنگ جوامع یاد میشود. طبق رویکردهای جدید، نقشآفرینی دولت در اقتصادفرهنگ نیازمند شاخصههایی است تا از این طریق فرایند توسعه تسهیل گردد. یکی از مهمترین این شاخصهها که مبتنی بر وجود زیرساختهای نهادی است، شاخصهای ترکیبی حکمرانی خوب میباشد. هدف مطالعه، بررسی رابطه میان شاخصهای حکمرانی خوب و توسعه اقتصادفرهنگ کشورها میباشد. لذا با بهکارگیری روش تحلیل تطبیقی- کمی در میان 20 کشور توسعهیافته و رشدیافته در اقتصادفرهنگ و ایران، توسعهیافتهگی اقتصادفرهنگ و حکمرانی خوب موردبررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان میدهد که اقتصادفرهنگ ایران و شاخصهای حکمرانی خوب فاصله زیادی با کشورهای توسعهیافته و رشدیافته دارند و این معرف توسعهنیافتگی اقتصادفرهنگ در ایران است. همچنین نتایج تحلیل همبستگی و رگرسیون چندگانه نشان میدهد که میان شاخص حکمرانی خوب و توسعه اقتصادفرهنگ این کشورها رابطه مستقیم و با شدت قابل قبولی (R2=0.50) وجود دارد.
داود پرچمی؛ فاطمه درخشان
چکیده
ایران در اقتصادِفرهنگ با مسئله توسعهنیافتگی مواجه و فاصله زیادی با کشورهای توسعهیافته، رشدیافته و حتی کشورهای مشابه خود دارد. اقتصادِفرهنگ با حاکم شدن نظم بر اجزای خرده‌نظامهای اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی و روابط آن‌ها با هم و در نتیجه رشد کمی، کیفی و تنوع در فرایند تولید، توزیع و مصرف کالا و خدمات فرهنگی توسعه مییابد. ...
بیشتر
ایران در اقتصادِفرهنگ با مسئله توسعهنیافتگی مواجه و فاصله زیادی با کشورهای توسعهیافته، رشدیافته و حتی کشورهای مشابه خود دارد. اقتصادِفرهنگ با حاکم شدن نظم بر اجزای خرده‌نظامهای اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی و روابط آن‌ها با هم و در نتیجه رشد کمی، کیفی و تنوع در فرایند تولید، توزیع و مصرف کالا و خدمات فرهنگی توسعه مییابد. در این مقاله توسعهیافتگی اقتصادِفرهنگ و رابطه آن با نظم در جامعه با روش تطبیقی بین 10 کشور اول پیشرفته و 10 کشور اول رشدیافته در اقتصادِفرهنگ و ایران بررسی شده است. نتایج بیانگر آن است که هرچه نظم در جامعه بیشتر بوده، توسعه اقتصادفرهنگ نیز بیشتر شده است. همبستگی بین نظم در جامعه و توسعه اقتصادِفرهنگ 0.72 r = بوده و 0.52 از تغییرات اقتصادِفرهنگ بهوسیله نظم در جامعه تبیین شده است. در تبیین همزمان تغییرات اقتصادِفرهنگ، سرمایهاقتصادی و فرهنگی بیشترین توان تبیین را داشتهاند. روش بازه احتمال وقوع نشان داد ایران درصورتیکه نرخ رشد خود را در سرمایهاقتصادی 1.32، در سرمایهفرهنگی 0.50، در سرمایهاجتماعی 0.20 و در سرمایهسیاسی به 1.13 برساند در سال 2030 میلادی و 1410 شمسی در اقتصادِفرهنگ به توسعهای همانند کشورهای پیشرفته میرسد.
محمد باقر خرمشاد؛ محمد جواد موسی نژاد
چکیده
اصلاحات ارضی مهم ترین برنامه تحول اجتماعی در زمان دولت پهلوی بود که از اوایل دهه 1340 شمسی با جدیت در دستور کار حکومت محمد رضا شاه قرار گرفت. شاه و دولت علی امینی که مسئولیت اجرای این طرح عمده را در اختیار داشت با الهام از افکار جامعه شناس برجسته آن عصر آمریکا یعنی والت ویتمن روستو بدنبال پیاده سازی نسخه غربی توسعه در ایران بودند. نظریه ...
بیشتر
اصلاحات ارضی مهم ترین برنامه تحول اجتماعی در زمان دولت پهلوی بود که از اوایل دهه 1340 شمسی با جدیت در دستور کار حکومت محمد رضا شاه قرار گرفت. شاه و دولت علی امینی که مسئولیت اجرای این طرح عمده را در اختیار داشت با الهام از افکار جامعه شناس برجسته آن عصر آمریکا یعنی والت ویتمن روستو بدنبال پیاده سازی نسخه غربی توسعه در ایران بودند. نظریه پنج مرحله ای خیز روستو که مراحل چندگانه ای را برای توسعه و رشد کشورها تجویز می کرد مدل پیشرفت کشورهای غربی بود و دولت آمریکا برای جلوگیری از سقوط کشورهای جهان سوم در ورطه ی کمونیسم زمان جنگ سرداز انتشار این نظریه و عمل به آن در نقاط مختلف جهان حمایت می کرد. بطور کلی اصلاحات ارضی در ایران سه مرحله را پشت سر گذاشت: 1- مرحله اول با تصویب لایحه قانونی اصلاحات ارضی مصوب دی 1340 شروع و به مدت 1 سال به طول کشید. 2- با تصویبنامه 18 بهمن 1341 شروع و با تصویبنامه 3 اسفند 1343 به اجرا درآمد. 3- مرحله سوم از 1347 شروع و تا 1351 به طور رسمی پایان یافت. در تشریح اوضاع ایران در استانه اصلاحات ارضی باید گفت که شاه بعد از کودتای 28 مرداد با فقدان مشروعیت در بیشتر سطوح حاکمیت و معضلات سیاسی و امنیتی بسیاری دست و پنجه نرم می کرد . واژگان کلیدی: روستو، اصلاحات ارضی، دولت پهلوی، توسعه.
محمدباقر بهشتی؛ لیلا نصرالهی وسطی
چکیده
سرمایه اجتماعی از مفاهیم بین رشته‌ای نوینی است که امروزه در بررسی‌های اقتصادی و اجتماعی جوامع مدرن مطرح شده است. مطرح شدن این رویکرد در بسیاری از مباحث توسعه اقتصادی، نشان دهنده اهمیت نقش ساختارها و روابط اجتماعی میان افراد (سرمایه اجتماعی) بر متغیرهای توسعه از همه ابعاد است. هدف این پژوهش تحلیل پویای نقش سرمایه اجتماعی در فرآیند ...
بیشتر
سرمایه اجتماعی از مفاهیم بین رشته‌ای نوینی است که امروزه در بررسی‌های اقتصادی و اجتماعی جوامع مدرن مطرح شده است. مطرح شدن این رویکرد در بسیاری از مباحث توسعه اقتصادی، نشان دهنده اهمیت نقش ساختارها و روابط اجتماعی میان افراد (سرمایه اجتماعی) بر متغیرهای توسعه از همه ابعاد است. هدف این پژوهش تحلیل پویای نقش سرمایه اجتماعی در فرآیند توسعه در جوامع است. این مطالعه بر این موضوع تأکید دارد که وجود سرمایه اجتماعی در یک جامعه میتواند تأثیر قابل توجهی بر توسعه آن جامعه داشته باشد. در این مطالعه تلاش شده است تا با ارائه مدلی دینامیکی، کاربرد تفکر سیستمی و مدل سازی سیستمهای پویا، به تجزیه و تحلیل پویاییهای سرمایه اجتماعی پرداخته شود. در این مقاله از یک مدل دینامیکی بهره گرفته شده است. تحلیل سیستمهای پویا یکی از تکنیکهایی است که امکان مدلسازی سیستمهای پیچیده و غیرخطی را فراهم میآورد. به علاوه، به منظور درک بهتر روابط مدل، از روش سناریوپردازی استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که سرمایه اجتماعی از طریق مکانیزمی پیچیده و پویا میتواند توسعه را در یک جامعه رقم بزند.
حسین سلیمی
چکیده
چکیده نظریۀ وابستگی از جمله نظریاتی است که طی دو دهه تأثیری شگرف بر اندیشه‌های اجتماعی و سیاسی و نظریه‌های توسعه و نیز نگرش‌های جامعه‌شناختی در نیمۀ دوم قرن بیستم گذارده. نه فقط صاحبنظران بلکه اهل سیاست و مدیران نیز در بسیاری از کشورهای در حال توسعه تحت تأثیر نظریۀ وابستگی قرار گرفته بودند و ضمن آن که علت اصلی توسعهنیافتگی ...
بیشتر
چکیده نظریۀ وابستگی از جمله نظریاتی است که طی دو دهه تأثیری شگرف بر اندیشه‌های اجتماعی و سیاسی و نظریه‌های توسعه و نیز نگرش‌های جامعه‌شناختی در نیمۀ دوم قرن بیستم گذارده. نه فقط صاحبنظران بلکه اهل سیاست و مدیران نیز در بسیاری از کشورهای در حال توسعه تحت تأثیر نظریۀ وابستگی قرار گرفته بودند و ضمن آن که علت اصلی توسعهنیافتگی را به خارج از مرزهای کشورهای عقب‌مانده نسبت می‌دادند، راه رشد و پیشرفت را قطع رابطه و گسستن از جهان سرمایه‌داری می‌دانستند. در این نوشتار قصد ما این است که نشان دهیم که نظریۀ وابستگی خصلتی تاریخی داشته است و در شرایط تاریخی خاصی متولد شده و در آن زمان توان توضیح بسیاری از تحولات واقعی را داشته است. اما با تحول شرایط تاریخی و جهانی، مبانی نظریۀ وابستگی نیز دگرگون شد و هم مارکسیست‌ها و هم غیرمارکسیست‌هایی که به این نظریه گرایش داشتند، اصول تفکر خود را دگرگون ساختند تا جایی که به تدریج نظریه و اصطلاح وابستگی را کنار گذارده و مفاهیم دیگری را برای تبیین تحولات نوین جهان از دهۀ 1900 به بعد مطرح کردند. تغییرات آشکار و پنهان در نظریات بنیادگذاران تئوری وابستگی به اندازه‌ای است که می‌توان از پایان این نظریه و پیوستن آن به تاریخ نظریات موجود در عرصۀ جامعه‌شناسی توسعه سخن گفت.
نعمت الله فاضلی؛ روزبه کردونی
دوره 15، شماره 41 ، شهریور 1387، ، صفحه 125-161
چکیده
این مقاله تحقیقی، با هدف بررسی گفتمان رفاهی در دوران سازندگی، به بررسیخصوصیات و عناصر اصلی ساخت گفتمان های رفاهی در سخنان رئیس جمهوری در دوره ۱۳۷۶-۱۳۶۸ (موسوم به دوران سازندگی) پرداخته است تا ضمن بازشناسی و معرفی ویژگیهای گفتمانی این دوره، تفسیر و بازشناسی معنا کاوانهای از گفتمان رفاهی در بستر تاریخی - اجتماعی آن ارائه نماید. اهمیت ...
بیشتر
این مقاله تحقیقی، با هدف بررسی گفتمان رفاهی در دوران سازندگی، به بررسیخصوصیات و عناصر اصلی ساخت گفتمان های رفاهی در سخنان رئیس جمهوری در دوره ۱۳۷۶-۱۳۶۸ (موسوم به دوران سازندگی) پرداخته است تا ضمن بازشناسی و معرفی ویژگیهای گفتمانی این دوره، تفسیر و بازشناسی معنا کاوانهای از گفتمان رفاهی در بستر تاریخی - اجتماعی آن ارائه نماید. اهمیت این تحقیق از آنجا ناشی می شود که دسترسی به رفاه اجتماعی، یکی از دغدغه های مشترک شهروندان و دولت ها و معمولا یکی از ملاک های موفقیت هر دولت در میزان توانایی آن در افزایش سطح بهزیستی ورفاه جامعه و ارتقای میزان برخورداری افراد یک جامعه از امکانات مادی و معنوی موجود در آن جامعه ارزیابی می شود که این موارد ذیل عنوان رفاه اجتماعی تعریف میگردند. روش تحقیق حاضر، از نوع تحلیل گفتمان در چار چوب نظری میشل فوق کو و نورمنفرکلاف و با تکیه بر الگوی تحلیل گفتمان نورمنفرکلاف است که گفتمان را در سه سطح توصیف، تفسیروتبیین، مد نظر قرار می دهد. این مقاله پس از بیان مساله، ادبیات نظری، روش تحقیق و یافته ها نتیجه میگیرد که در این دوران، جهتگیری گفتمان سازندگی در حوزه رفاه اجتماعی، معطوف به ابعاد اقتصادی رفاه، یعنی مواردی نظیر مسکن، بیمه، اشتغال و سوبسیدها بوده و سایر ابعادرفاهی نظیر بعد سیاسی، در اولویت نبوده است.
هادی ناخیکی؛ سعید اردکان زاده یزدی
دوره 14، شماره 38.39 ، اسفند 1386، ، صفحه 60-89
چکیده
محدودیت ها و دشواریهای انتشار روزنامه در ایران باعث شده است تا نشریاتبرای بقا، به سیاستمداران و صاحبان ثروت متکی باشند و این افراد و نهادها نیز در قبال کمک به مطبوعات، حمایت های ویژهای را از روزنامه ها طلب کنند. اگر مدیران روزنامه ها به انجام این حمایت ها تن دهند، استقلال و اخلاق حرفهای روزنامه نگاری را زیر پا گذاشتهاند و اگر بر استقلال ...
بیشتر
محدودیت ها و دشواریهای انتشار روزنامه در ایران باعث شده است تا نشریاتبرای بقا، به سیاستمداران و صاحبان ثروت متکی باشند و این افراد و نهادها نیز در قبال کمک به مطبوعات، حمایت های ویژهای را از روزنامه ها طلب کنند. اگر مدیران روزنامه ها به انجام این حمایت ها تن دهند، استقلال و اخلاق حرفهای روزنامه نگاری را زیر پا گذاشتهاند و اگر بر استقلال و اخلاق حرفهای روزنامه نگاری اصرار ورزند، با موانع گوناگون اقتصادی و سیاسی در نشر روبهرو می شوند. در عمل، عوامل برون سازمانی ودرون سازمانی روزنامه نگاری ایران، مدیران مسئول را وادار می کند برای رشد نشریه خود، به برخی شیوه های غیرحرفهای دست بزنند. این پژوهش، در پی آگاهی از وجودمؤلفه های مدیریت غیرحرفهای مدیران روزنامه ها در این مواجهه است. برای یافتن جنبه های غیرحرفه ای مدیریت روزنامه های سراسری و عمومی در تهران، از روش تحقیق پیمایش برای دو نمونه آماری اعضای تحریریه روزنامه ها و نمونه آماری استادان و صاحبنظران روزنامه نگاری استفاده شده است. برای سنجش میزان حرفهای بودنمدیریت روزنامه ها، شاخصی از ترکیب مؤلفه های اخلاقی، حرفهای، اقتصادی و مدیریتی مطبوعات، محاسبه و شاخص توصیف شده توسط اعضای تحریریه روزنامه ها با شاخص معیار صاحبنظران روزنامه نگاری، مقایسه شده است. در انتها نیز فرضیهتحقیق به اثبات رسیده و مشخص شده است که شیوه های مدیریت روزنامه هایسراسری و عمومی تهران، غیر حرفهای است.
نظام بهرامی کمیل
دوره 13، شماره 33 ، خرداد 1385، ، صفحه 155-188
چکیده
در این مقاله با بررسی قوانین و مقررات تبلیغات بازرگانی و شرایط سیاسی -اجتماعی حاکم بر صنعت تبلیغات در ایران دو گفتمان حاکم براین صنعت از همدیگر متمایز می شود. گفتمان اول، گفتمان اطلاعاتی - امنیتی قبل از انقلاب ۵۷ و گفتمان دوم گفتمان مذهبی - ایدیولوژیک بعد از انقلاب ۵۷ است. در گفتمان بعد از انقلاب دو نگاه انتقادی و آسیب شناسانه قابل مشاهده ...
بیشتر
در این مقاله با بررسی قوانین و مقررات تبلیغات بازرگانی و شرایط سیاسی -اجتماعی حاکم بر صنعت تبلیغات در ایران دو گفتمان حاکم براین صنعت از همدیگر متمایز می شود. گفتمان اول، گفتمان اطلاعاتی - امنیتی قبل از انقلاب ۵۷ و گفتمان دوم گفتمان مذهبی - ایدیولوژیک بعد از انقلاب ۵۷ است. در گفتمان بعد از انقلاب دو نگاه انتقادی و آسیب شناسانه قابل مشاهده است. نگاه انتقادی از سال ۵۷ تا پایان جنگ و شروع دوران سازندگی ادامه پیدا میکند. نگاه آسیبشناسانه نیز از دوران سازندگیجوانه زده و تا به امروز ادامه پیدا کرده است. نویسنده در انتها نتیجه میگیرد درگفتمان های قبلی معیارها و اولویت های اقتصادی در حاشیه قرار داشته است.
هادی خانیکی
دوره 12، شماره 28.29 ، خرداد 1384، ، صفحه 7-56
چکیده
این مقاله به توصیف تاریخی دو رویکرد علمی می پردازد که بنیان های مطالعات ارتباطات و توسعه را در ایران نهاده اند. رویکرد نخست که ملا نظر دکتر مجید تهرانیان بود و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی نقطه عطفی در پژوهشی و برنامه ریزی ارتباطات و توسعه به شمار می آید، عمدتاً بر تبیین مفهومی نو در توسعه ملی مبتنی است. رویکرد دوم که دکتر کاظم معتمد ...
بیشتر
این مقاله به توصیف تاریخی دو رویکرد علمی می پردازد که بنیان های مطالعات ارتباطات و توسعه را در ایران نهاده اند. رویکرد نخست که ملا نظر دکتر مجید تهرانیان بود و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی نقطه عطفی در پژوهشی و برنامه ریزی ارتباطات و توسعه به شمار می آید، عمدتاً بر تبیین مفهومی نو در توسعه ملی مبتنی است. رویکرد دوم که دکتر کاظم معتمد نژاد بر آن تکیه دارد و به تحولی در آموزش و سیاستگذاری ارتباطی پس از انقلاب می انجامد، با رد الگوهای خطی توسعه، در حوزه «مطالعات انتقادی» جای میگیرد. اگرچه نقطه عزیمت رویکرد نخست، پژوهش و نقطه عزیمت رویکرد دوم، آموزش به ویژه در دوره های عالی دانشگاهی است، اما دامنه فراگیری هر دو نهایتاً برنامه های توسعه ملی است.
غلامرضا لطیفی
دوره 10، شماره 22 ، شهریور 1382، ، صفحه 131-153
چکیده
دو مفهوم توسعه فرهنگی و توسعه پایدار شهری در ادبیات برنامه ریزی شهری کاربست زیادی یافته و غالبا در کنار هم قرار می گیرند. یعنی توسعه فرهنگی ضرورتاً می تواند به توسعه پایدار شهری و نیز پایداری شهری کمک نماید. سابقه تاکید بر شهر و محیط زیست در گردهمایی های بین المللی چندان طولانی نیست. اولین گردهمایی زیست محیطی در اروپا در سال ۱۹۵۷ برگزار ...
بیشتر
دو مفهوم توسعه فرهنگی و توسعه پایدار شهری در ادبیات برنامه ریزی شهری کاربست زیادی یافته و غالبا در کنار هم قرار می گیرند. یعنی توسعه فرهنگی ضرورتاً می تواند به توسعه پایدار شهری و نیز پایداری شهری کمک نماید. سابقه تاکید بر شهر و محیط زیست در گردهمایی های بین المللی چندان طولانی نیست. اولین گردهمایی زیست محیطی در اروپا در سال ۱۹۵۷ برگزار شد و در قطعنامه آن، در سه مورد به شهرها توجه شده است. در مناطق شهری حفاظت و توسعه کیفیت محیط در اولویت قرار گیرد و با گسترش حفاظت از سلامتی انسان به استفاده بهینه و منطقی از منابع پرداخته شود که این امر هم ضرورت نگاهی همه جانبه به ابعاد توسعه و فقرزدایی را به همراه دارد و نیز شناخت فرهنگ و توسعه فرهنگی را در زندگی شهری امروز که نیازمند دیدی همه جانبه و گسترده است، ضروری می سازد. لذا در این مقاله بر نقش توسعه فرهنگی در توسعه شهری پایدار تأکید شده است. توسعه پایدار شهری از موضوعات مهم توسعه از دهه هشتاد به بعد است که در قالب جهانی شدن و نیز محلی گرایی بر تمام دنیا سایه افکنده است. کمیابی عوامل تولید، محدودیت ها و چالش های توسعه و نیز آینده نگری از ارکان اصلی توسعه پایدارند که عمدتاً شهرها بستر ساز آن هستند.
صفر مهران فر
دوره 8، شماره 13.14 ، تیر 1380، ، صفحه 145-172
چکیده
مسئله اشتغال به مثابه یکی از مهم ترین مسائل اقتصادی و اجتماعی، امروزه اهمیت فوق العاده ای پیدا کرده است و در همین راستا تعاونی های خود اشتغالی بانوان که متشکل از زنانی پرتلاش و صادق هستند، عزم را جزم کرده اند تا در صحنه تولید و اقتصاد خانواده و جامعه نقشی سازنده ایفا کنند. اما این تعاونی ها در راه فعالیت سازنده خود با مشکلاتی رو به رو ...
بیشتر
مسئله اشتغال به مثابه یکی از مهم ترین مسائل اقتصادی و اجتماعی، امروزه اهمیت فوق العاده ای پیدا کرده است و در همین راستا تعاونی های خود اشتغالی بانوان که متشکل از زنانی پرتلاش و صادق هستند، عزم را جزم کرده اند تا در صحنه تولید و اقتصاد خانواده و جامعه نقشی سازنده ایفا کنند. اما این تعاونی ها در راه فعالیت سازنده خود با مشکلاتی رو به رو هستند که برخی از آن ها عبارتند از: - عدم آشنایی تعاونی ها با مراکز تهیه و توزیع مواد اولیه و تجهیزات و تهیه این اقلام از واسطه ها، - عدم آشنایی تعاونی ها با وظایف اتاق تعاودت ، شرکت خدمات تعاود و اتحادیه تعاونی ها، - کمبود سرمایه و نقدینگی،- پایین بودن سطح تحصیلان مدیران ،- عدم تخصصی کارکنان و مدیران در وظایف محوله و تولید،- عدم آشنایی با شیوه های بازاریابی و فروش.
