هدف پژوهش حاضر انجام فرامطالعه پیرامون پژوهشهای صورت گرفته در رابطه با سرقت در طول سال های 85 تا 96 در کلانشهر تهران و راهکارهای مقابله با آن میباشد. 10 مطالعه در حوزه وقوع سرقت شناسایی شد. نتایج قسمت فرانظری و فراروش نشان دادند که پژوهشهای صورت گرفته در زمینه موضوع پژوهش بجزء در موارد (مدل تحلیلی مستخرج از چارچوب نظری و بررسی پیشینه، آزمون مقدماتی وسیله اندازهگیری، تعریف عملیاتی، سنجش پایایی و روایی، ذکر محدودیت و موانع پژوهشی و ملاحظات اخلاقی) در حد نسبتاً مطلوبی قرار دارند و همچنین نتایج قسمت فراتحلیل نشان داد که شاخص اندازه اثر ترکیبی r در حوزهی عوامل مؤثر بر وقوع سرقت در مدل ثابت 438/0 و تصادفی 414/0 که با توجه به معیار کوهن میزان اندازه اثر، زیاد بود. اما در بررسی جداگانه، در حوزهی عوامل مؤثر بر وقوع سرقت اندازه اثر مقوله عوامل فردی بیشتر از مقولههای عوامل خانوادگی و فرهنگی- اجتماعی بود.نتایج آزمون رگرسیون ایگر، آزمون N ایمن از خطا، آزمون اصلاح و برازش دوال و توئیدی و نمودار قیفی، حاکی از عدم سوگیری انتشار در نمونه فراتحلیل بود. با توجه به ناهمگنی در مطالعات، تحلیل تعدیل کنندهها صورت گرفت که بیانگر تأثیر تعدیل کنندهی سال انجام و روش نمونهگیری بود.