%0 Journal Article %T «تئاتر برای توسعه» به مثابه رسانه: فرایند شکل‌گیری و ویژگی-های ارتباطی %J فصلنامه علوم اجتماعی %I دانشگاه علامه طباطبائی %Z 1735-1162 %A خانیکی, هادی %A کاووسی, لیدا %D 2013 %\ 02/19/2013 %V 19 %N 59 %P 142-173 %! «تئاتر برای توسعه» به مثابه رسانه: فرایند شکل‌گیری و ویژگی-های ارتباطی %K ارتباطات توسعه %K تئاتر برای توسعه (“تئاتر برای توسعه”) %K تئاتر عامه-پسند %K ارتباطات مشارکتی %K تئاتر اجتماعی %K تئاتر در آموزش %K تئاتر مشارکتی %R 10.22054/qjss.2013.6884 %X این مقاله در چارچوب تحولات نظری ارتباطات توسعه به طرح و بررسی تی‌اف­دی[1] و ویژگی­های آن پرداخته است. تی­اف­دی محصول دو چرخش پارادایمی در ارتباطات توسعه از نظریات خوش­بینانه «مکتب نوسازی» به نظریات انتقادی «مکتب وابستگی» است که در چارچوب گفتمان «توسعه از نوعی دیگر» و نظریات «ارتباطات مشارکتی» شکل گرفت و در برنامه­های جدید توسعه و ارتباطات به ویژه در آمریکای لاتین جایگاه مهمی یافت. بنیان “تئاتر برای توسعه” بر تلفیق و ترکیب تؤامان دو عنصر «سرگرمی» و «آموزش» قرار دارد که با استفاده از تجارب و ظرفیت­های عمومی، تئاتر را برای ترغیب اجتماع به بیان دغدغه­ها، مشکلات و راه­حل­های ممکن و آموزش غیررسمی شهروندان در مسیر توسعه به کار می­گیرد. در این مقاله کوشش شده است که توصیف و تبیین ویژگی­ها و وجوه تمایز ارتباطی “تئاتر برای توسعه” با استفاده از رویکرد نظری پائولو فریره در آموزش و آگوستو بوال در نمایش­های کاربردی ارائه شود %U https://qjss.atu.ac.ir/article_6884_ebf63dbd54c8b3e091bcc104b2238389.pdf