%0 Journal Article %T گرایش زنان به جراحی‌ زیبایی به مثابه مقبولیت اجتماعی (نمایش برخورداری از رفاه عینی) %J فصلنامه علوم اجتماعی %I دانشگاه علامه طباطبائی %Z 1735-1162 %A صفری شالی, رضا %D 2019 %\ 05/22/2019 %V 26 %N 84 %P 69-96 %! گرایش زنان به جراحی‌ زیبایی به مثابه مقبولیت اجتماعی (نمایش برخورداری از رفاه عینی) %K مقبولیت اجتماعی %K زنان %K سرمایه فرهنگی %K جراحی زیبایی %K رفاه عینی %R 10.22054/qjss.2019.45120.2136 %X مقاله حاضر با هدف مطالعه جامعه‌شناختی تعیین رابطه میان دو متغیر «پذیرش اجتماعی بدن» و «سرمایه فرهنگی» با «گرایش به جراحی زیبایی» انجام‌شده است. تحقیق به روش پیمایشی به اجرا درآمده است. جامعه آماری آن شامل کلیه زنان 15 تا 54 سال ساکن در شهر ملایر در سال 1394 است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر با 656 نفر است. نتایج توصیفی نشان می‌دهد که زنان در سطح زیاد تمایل به جراحی زیبایی (5/46) دارند. همچنین در سطح متوسط برخوردار از سرمایه فرهنگی (63/37) و در سطح متوسط و رو به بالا (7/39) طالب موردپذیرش قرار گرفتن هستند. نتایج رگرسیونی نشان داد که از بین متغیرهای مستقل، ابعاد سرمایه فرهنگی (سرمایه عینیت یافته، تجسم‌یافته، نهادی شده) و ابعاد پذیرش اجتماعی بدن (پذیرش عمومی، سازمانی، همسالان)، متغیرهای سرمایه عینیت یافته با مقدار بتای (51/0)، پذیرش اجتماعی عمومی (49/0)، سرمایه فرهنگی نهادی شده (26/0) و پذیرش همسالان (22/0) بیش‌ترین سهم را در تبیین متغیر وابسته داشته‌اند. در ضمن معادله پیش‌بینی میزان تمایل زنان به جراحی زیبایی می‌تواند 1/58 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین کند. نتیجه نشان می‌دهد که بیشترین دلیل انجام جراحی زیبایی با اهداف مصرف تظاهری و برخورداری از رفاه عینی و دریافت مقبولیت اجتماعی است. %U https://qjss.atu.ac.ir/article_10232_f4f228733aad2777436ca55693b5cd0f.pdf