@article { author = {farhadi, morteza}, title = {Global Structures of Cooperation: Ubiquitousness of the Essonce of Cooperation and Participation}, journal = {Social Sciences}, volume = {11}, number = {26}, pages = {1-23}, year = {2004}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {1735-1162}, eissn = {2538-2772}, doi = {}, abstract = {The structures of human behaviours-inspite of all complexities and differences-are not infinite, but are orderly and requlated, and can be considered universal. On the other hand, as human behaviours are formed not only by biological elements, but also by historical and cultural components, and therefore are not randomly created. Behavioural similarities in human beings and their structured forms, may be covered through their variations in the appearances. During the past four decades, the writer has realized that people all over the world reveal similar cooperative behaviours theoughout human history. In fact, primitive forms of such a cooperation and participation can be observed among animals. This article tries to demonstrate that "Cooperation" is ubiquitous in human societies.}, keywords = {Human Behaviour,Universality,cooperation,Participation,Culture,Instinct}, title_fa = {ساخت های جهانی همکاری همه گاهی و همه جایی بودن انواع جوهری یاریگری و مشارکت}, abstract_fa = {ساختارهای رفتار آدمی - حتی رفتارهای بیماران روانی - با تمام پیچیدگی ها و گوناگونی، نامحدود نیستند، بلکه قانونمند و قاعده پذیرند؛ در نتیجه، همه جایی و به اصطلاح جهان شمول هستند. و از آن جا که رفتارهای آدمی افزون بر بسترهای زیست شناسانه، رفتارهایی تاریخی و فرهنگی اند و اموری خلق الساعه نیستند، لذا همه گاهی یا زمان شمولند. تنها وجود ظواهر بسیار گوناگون و گاه فریبنده است که در نگاه های نخست این همگونی ها و اشکال ساخت یافته رفتاری را از چشم دور نگاه می دارد. در چهار دهه گذشته، مؤلف آنچه را که نخست از رفتارهای یاریگرانه آدمیان و انواع آن، محلی، خاص و بی همتا می پنداشت، بتدریج در جایهای دیگر ایران و در زمینه های دیگر و با شگفتی گاه در سایر کشورها و فرهنگ ها و افزون بر آن، در دیگر زمانها نیز یافته است. و لذا به تدریج - در این زمینه خاص از شناخت ابتدایی مفاهیم سطحی و جزئی و شخصی به شناخت و مفاهیم عمقی تر، کلی تر و جمعیتر دست یافته است. شگفت آورتر از ساخت و کارکردهای همسان انواع اصلی همکاری در میان گروه ها ور جوامع انسانی موجود، و وجود این انواع در طول تاریخ و پیش از تاریخ، وجود صور ابتدایی و انواع همکاری در میان جانوران جهان، چه به شکل طبیعی خود و چه اخیراً به شکل آزمایشگاهی آن است که به شکل غیرقابل تصوری، گسل عظیم بین غریزه و فرهنگ را پشت سر نهاده است. این مقاله در پی توضیح و اثبات چنین مدعایی است.}, keywords_fa = {رفتار انسانی,جهان شمول,زمان شمول,یاریگری,مشارکت,فرهنگ,غریزه}, url = {https://qjss.atu.ac.ir/article_5261.html}, eprint = {https://qjss.atu.ac.ir/article_5261_f4b8770c8a153bf90c19a85e2d44f414.pdf} } @article { author = {fakuhi, naser}, title = {Political Participation A Case Study of 2 Iranian Villages in Garmsar}, journal = {Social Sciences}, volume = {11}, number = {26}, pages = {25-67}, year = {2004}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {1735-1162}, eissn = {2538-2772}, doi = {}, abstract = {Stability of nation-states depend largely on the internalization of democratic behavior and norms in a given society. Thus, any effort to obtain sustainable development and social peace needs primarily political development. The aim of this case study was to describe and analyze the level of political participation of villagers in local and national affairs. The study Focused on 5 diffrent parameters: gender, kinship, media, urban influence and local-national relations. The Findings show irregular positive and/or negative influence of these parameters on political participation. Moreover, the low level of political participation was very low, mainly as a result of the survival of the kinship and tribals relations, as well as limitation of political institutions (rural councils) in villages.}, keywords = {: Local-National Relations,Political Anthropology,Participation,Village Councils,Rural Political Participation}, title_fa = {نگرشی انسان شناختی بر پنداشت روستاییان از مشارکت سیاسی و چند عامل مؤثر بر آن در دو روستای نمونه گرمسار}, abstract_fa = {ثبات و پایداری حکومت های سیاسی در آغاز قرن بیست و یکم بر میزان پا گرفتن و درونی شدن پنداشت ها و رفتارهای دموکراتیک در انسان هایی استوار است که واحدهای سیاسی جدید یعنی دولت های ملی را می سازند. رابطه مستقیم کاهش تنش های اجتماعی درونی و تنش های سیاسی بین المللی و هزینه های ناشی از آنها با این ثبات، امروزه کاملا روشن است. از این رو، تلاش در جهت توسعه پایدار نمی تواند بدون حرکت در جهت توسعه سیاسی، به مثابه یکی از محورهای اصلی آن، معنایی داشته باشد. توسعه سیاسی نیز مهمترین مؤلفه خود را مشارکت سیاسی اعلام می دارد که هر چند در شرایط غیردموکراتیک، یک آرمان و آرزوی مورد مطالبه است، ولی در شرایط دموکراتیک لزوماً از سوی بازیگران اجتماعی به اجرا در نمی آید. مطالعه در مورد مشارکت سیاسی می تواند از دو ورودی انجام گیرد: پنداشت ور رفتار. در پژوهش حاضر، بخشش اول یعنی پنداشت مورد نظر بوده است. جامعه مورد مطالعه، جامعه ای روستایی انتخاب شده است که به دلایلی متعدد، موانع بیشتری در آن برای گسترش مشارکت سیاسی وجود دارد. افزون براین، برای آن که بتوان در کنار روش های متعارف از روش های ژرفانگر نیز استفاده کرد، حوزه مطالعه به دو روستا در منطقه گرمسار محدود شده است که انتخاب آنها بر اساس گروهی از پارامترهای معنادار در زمینه پرسش های تحقیق انجام گرفته است. در این تحقیق که با استفاده از یک پرسشنامه و مصاحبه ها و مشاهدات میدانی طولانی مدت به انجام رسیده است، تأکید اساسی بر پنج حوزه جنسیت، خویشاوندی، رسانه ها، شهر و رابطه ملی - محلی بوده است و در هر یک از آنها پس از ارائه یک تحلیل، راهکارهایی عملی در کوتاه و درازمدت ارائه شده است.}, keywords_fa = {انسان شناسی سیاسی,پنداشت سیاسی,رابطه سیاسی ملی – محلی شوراها,مشارکت سیاسی روستایی}, url = {https://qjss.atu.ac.ir/article_5262.html}, eprint = {https://qjss.atu.ac.ir/article_5262_64c0e062583d22565a09c0901074097d.pdf} } @article { author = {yazdanpanah, leyla and hoseyn panahi, mohamad}, title = {The Impact of Individual Characteristics on Social Participation}, journal = {Social Sciences}, volume = {11}, number = {26}, pages = {69-107}, year = {2004}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {1735-1162}, eissn = {2538-2772}, doi = {}, abstract = {This paper is based on a survey from citizens of over 18 years, living in the city of Tehran in Iran, to study the impact of the respondents' individual and personality characters on the kind and level of their social participation. A sample of 827 people was randomly drawn from the population, and the data was collected using a questionnaire. Based on the Parsonsian theoretical framework, three hypotheses were formulated and tested. The study revealed that the predominant form of social participation in our population was traditional and informal, and that the formal social participation was not institutionalized yet. Moreover, the study showed that activeness, trust, belonging, social commitment, hopefulness, education and nonmaterial values had direct and significant association with the level of social participation.}, keywords = {Social Participation,Formal Participation,Infermal Partiupation,Individual Characteristics,Social Values}, title_fa = {اثر ویژگی های فردی بر مشارکت اجتماعی}, abstract_fa = {به علت اهمیت زیاد مشارکت اجتماعی در جوامع امروزی، چگونگی و عوامل مؤثر بر مشارکت اجتماعی مورد توجه بسیاری از دانشمندان علوم اجتماعی قرار دارد. در مقاله حاضر، براساس پژوهشی پیمایشی، سعی شده است که اثر ویژگی های فردی و شخصیتی بر میزان مشارکت اجتماعی بررسی شود. جامعه آماری این پژوهش را شهروندان ۱۸ سال و بالاتر ساکن در مناطقی ۲۲ گانه شهر تهران تشکیل داده اند که از آن، نمونه ای به حجم ۸۲۷ نفر با روش های نمونه گیری تصادفی انتخاب شده است. با استفاده از نظریه های روانشناسی اجتماعی و کنش اجتماعی پارسونز در سطح خرد، در این مقاله سه فرضیه اصلی مطرح و آزمون شدند. این بررسی نشان داد که با توجه به در حال گذار بودن ایران، هنوز در جامعه آماری ما غلبه با مشارکت اجتماعی سنتی و غیررسمی است، و این که هنوز مشارکت اجتماعی رسمی در آن نهادمند نشده است. همچنین این مطالعه نشان داد که ویژگی های شخصیتی فعال گرایی، اعتماد اجتماعی، دلبستگی اجتماعی، تعهد اجتماعی، امید به آینده، سطح تحصیلی، ارزش مشارکت و ارزش های فرامادی رابطه مستقیم معناداری با میزان مشارکت اجتماعی افراد دارند. در خاتمه بر اساس یافته های تحقیقی، پیشنهادهایی جهت افزایش مشارکت اجتماعی در کشور ارائه گردید.}, keywords_fa = {مشارکت اجتماعی,مشارکت رسمی,مشارکت غیررسمی,ویژگیهای شخصیتی,ارزشی های اجتماعی}, url = {https://qjss.atu.ac.ir/article_5263.html}, eprint = {https://qjss.atu.ac.ir/article_5263_73024adc21163b4d5afcedf949320fb4.pdf} } @article { author = {vosoughi, mansour and hashemi, abdolrsoul}, title = {Villagers and Their Political Participation in Iran: A Case Study of Three Villages of Booshehr}, journal = {Social Sciences}, volume = {11}, number = {26}, pages = {109-140}, year = {2004}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {1735-1162}, eissn = {2538-2772}, doi = {}, abstract = {Political participation is one of the main indexes of political development. The general aim of this research was studying social and cultural factors of political participation. These factors are: economic condition, occupation, education, urbanization, mass media, powerlessness, and trust to government. Our general hypothesis was that the improvement of social conditions leads to enhancement of political participation, both formal and informal. The method of research was survey using questionnaire. The unit of analysis was family heads of four villages around thd city of Bushehr. Using random sampling, three villages namely Chah kootah, Abtavill and Talashki were chosen to represent three levels of high, average and low development. Then 250 questionnaires were administered proportional to the population of these villages. Toe results showed that there were considerable differences between formal and informal political participation. Informal participation increased as the level of education, urbanization and using mass media increased. But, formal participation was highly related to the level of confidence to government. These findings show that informal political participation is related to the indexes of development positively, which confirms modernization theories.}, keywords = {political participation,Political Development,Modernization,Urbanization,Formal and Informal Political Participation}, title_fa = {روستاییان و مشارکت سیاسی در ایران مطالعه موردی: روستاهای حومه شهرستان بوشهر (چاه کوتاه، آبطویل، تل اشکی)}, abstract_fa = {مشارکت سیاسی یکی از معیارهای توسعه سیاسی به طور خاص و توسعه به طور کلی است و پرداختن به آن می تواند روشنگر یکی از ابعاد مهم توسعه باشد. هدف از این تحقیق بررسی و شناخت عوامل اجتماعی موثر بر مشارکت سیاسی روستاییان است تا از این طریقی برخی از نظریاتی را که تحت عنوان نوسازی مطرح شده است، بتوان در جامعه مورد مطالعه آزمون نمود. برخی از این عوامل که در نظریات دانیلی لرنر، اینکلس و اسمیت، رابرت دال، لیپست و هانتینگتن به عنوان عوامل نوسازی کننده جامعه و رواج دهنده اشکال جدید رفتارهای اجتماعی بیان شده اند عبارتند از وضعیت اقتصادی، شغل، تحصیلات، ارتباط با شهر، استفاده از وسایل ارتباط جمعی، علاوه بر این برخی عوامل روانشناختی مانند احساس بی قدرتی و اعتماد به دولت نیز مورد بررسی قرار گرفته اند. فرضیه اصلی تحقیقی این است که با بهبود شاخص های اجتماعی، مشارکت سیاسی افزایش یافته است. این فرضیه در دو بعد مشارکت سیاسی رسمی و غیررسمی مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. روش تحقیق مورد استفاده روش پیمایشی بوده که با استفاده از تکنیک پرسشنامه انجام شد. جامعه مورد مطالعه سرپرستان خانوارهای روستایی دهستان حومه شهرستان بوشهر بود. با استفاده از نمونه گیری چند مرحله ای سه روستای چاه کوتاه، آب طویل و تل اشکی که معرف سه سطح توسعه یافتگی بالا، متوسط و پایین بودند به طور تصادفی انتخاب شده و از میان این روستاها نسبت به تعیین حجم نمونه مجموعاً به تعداد ۲۵۰ مورد و توزیع آنها با توجه به میزان جمعیت هر روستا اقدام شد. نتایج تحقیقی حاکی است که بین دو نوع مشارکت سیاسی رسمی و غیررسمی در خصوصی متغیرهای مورد مطالعه تفاوت قابل ملاحظه ای وجود دارد. به این صورت که مشارکت سیاسی غیررسمی همراه با افزایش سطح تحصیلات، ارتباط با شهر و استفاده از رسانه های گروهی افزایش یافته است اما مشارکت سیاسی رسمی تنها در سطح متوسط ارتباط با شهر و تحصیلات ابتدایی بیشتر شده است و پس از آن رو به کاهش داشته است. از طرف دیگر مشارکت رسمی همبستگی بسیاری با اعتماد به دولت داشته و هر چه اعتماد به دولت بیشتر بوده، مشارکت سیاسی رسمی بیشتر شده است. در حالی که رابطه معنی داری بین این عاملی و مشارکت سیاسی غیررسمی به دست نیامد. این موضوع نشان می دهد که مشارکت سیاسی غیررسمی بیش از جنبه رسمی مشارکت مرتبط با شاخص های توسعه و تأیید کننده نظریات نوسازی است. در صورتی که ساختار سیاسی و عوامل محیطی در مشارکت سیاسی رسمی نقش زیادی دارند.}, keywords_fa = {روستاییان,مشارکت سیاسی,توسعه اجتماعی نوسازی,بی قدرتی,اعتماد به دولت}, url = {https://qjss.atu.ac.ir/article_5264.html}, eprint = {https://qjss.atu.ac.ir/article_5264_bc10b7b30d1f79c5e334b9f8d64c56b9.pdf} } @article { author = {hasani, ghasem}, title = {The Relationship Between Social-Political Alienation and Social-Political Participation, and National Security}, journal = {Social Sciences}, volume = {11}, number = {26}, pages = {141-179}, year = {2004}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {1735-1162}, eissn = {2538-2772}, doi = {}, abstract = {Institutionalized participation, on the one hand, leads to the development of democracy and legitimation of the states, on the other hand increases the level of national security. Moreover people's confidence in the government increases the stability of the state, and enhances development and national security. From the Islamic point of view, the role of people is not limited only to legitimizing the goverments, but they have a basic role in raising their efficiency. The present research was conducted to achive the following objectives: 1) Measuring the level of politico - social alienation, politico - Social participation, and participation in the national security. 2) Finding correlations among the variables of politico - social alienation, politico - social participation and the national security. 3) Studying the relationship of variables such as age, gender, religion, race, marriage, education and income with the level of politico - social participation. The result of the research shows that socio - political participation is very effective in increasing or decreasing national security coefficient; and that politico - social alienation seriously threatens national security.}, keywords = {Socio - Political Alienation,Participation,Political and Social Participation,National Security}, title_fa = {بررسی رابطه بیگانگی سیاسی - اجتماعی با مشارکت سیاسی - اجتماعی و امنیت ملی}, abstract_fa = {از آن جایی که اهمیت نقش مشارکت نهادینه شده در روند توسعه، دموکراسی و مشروعیت بخشی حکومت ها در کاهش یا افزایش ضریب امنیت ملی مؤثر است، اعتماد مردم به حکومت باعث افزایش مشارکت و قوام حکومت، ایجاد توسعه و افزایش ضریب امنیت ملی می شود. از دیدگاه اسلامی، نقش آفرینی مردم صرفاً در مشروعیت بخشی خلاصه نمی گردد، بلکه مردم در عینیت بخشی و کارآمدی حکومت نقش اساسی دارند. لذا پژوهش حاضر تحت عنوان «بررسی رابطه بیگانگی سیاسی - اجتماعی با مشارکت سیاسی – اجتماعی و امنیت ملی» برای حصول به اهدافی همچون: ۱) سنجش میزان بیگانگی سیاسی - اجتماعی، مشارکت سیاسی - اجتماعی و مشارکت در حوزه های امنیت ملی ۲) شناخت نوع همبستگی میان متغیرهای بیگانگی سیاسی - اجتماعی، مشارکت سیاسی - اجتماعی و امنیت ملی، شناخت نوع رابطه متغیرهای فردی نظیر سن، جنسی، مذهب، قومیت، تأهل، مقطع تحصیلی، درآمد و نوع دانشگاه با بیگانگی سیاسی-اجتماعی، مشارکت سیاسی-اجتماعی و امنیت ملی و با طرح پرسش های زیر اجرا گردید: ۱) میزان بیگانگی سیاسی - اجتماعی، میزان مشارکت سیاسی و میزان مشارکت در حوزه امنیت ملی در جامعه مورد پژوهش چقدر است؟ ۲) آیا همبستگی بین متغیرهای بیگانگی، مشارکت و امنیت ملی برقرار است؟ ۳) آیا رابطه ای بین سن، جنسی، مذهب، قومیت و... با بیگانگی، مشارکت و امنیت ملی وجود دارد؟ برای دست یابی به پاسخ هایی جهت پرسش های مذکور، فرضیه هایی برای آزمون همبستگی بین متغیرهای بیگانگی، مشارکت و امنیت ملی و آزمون رابطه بین متغیرهای فردی با بیگانگی، مشارکت و امنیت ملی تهیه و تنظیم گردید. نتایج تحقیقی نشان دهنده آن است که مؤلفه های سیاسی - اجتماعی در ارتقا یا کاهش ضریب امنیت ملی بسیار مؤثرند، و در صورت عدم مشارکت سیاسی، اجتماعی به دلیل ظهور بیگانگی سیاسی - اجتماعی در جامعه، امنیت ملی به طور جدی مورد تهدید و خطر قرار می گیرد. لذا مقامات تصمیم گیرنده برای تدوین استراتژی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور از نتایج تحقیقی می توانند استفاده نمایند.}, keywords_fa = {بیگانگی,بیگانگی سیاسی - اجتماعی,مشارکت,مشارکت سیاسی -اجتماعی,امنیت ملی}, url = {https://qjss.atu.ac.ir/article_5265.html}, eprint = {https://qjss.atu.ac.ir/article_5265_9a3e456465db82a3a013bae825406935.pdf} }