این مقاله تلاش می کند ضمن طرح نظریه ها و دیدگاه های مربوط به شکل گیری و پیشبرد جامعه اطلاعاتی و شرایط جدیدی که اطلاعاتی شدن فرهنگ، اقتصاد و سیاست در عرصه جهانی پدید آورده است به ارزیابی نقش و عملکرد رسانه های نوین بپردازد و نحوه تعامل و رقابت آنها را با رسانه های سنتی، مورد بررسی قرار دهد. ادعای اصلی مقاله، آن است که بر خلاف تصور شیفتگان ...
بیشتر
این مقاله تلاش می کند ضمن طرح نظریه ها و دیدگاه های مربوط به شکل گیری و پیشبرد جامعه اطلاعاتی و شرایط جدیدی که اطلاعاتی شدن فرهنگ، اقتصاد و سیاست در عرصه جهانی پدید آورده است به ارزیابی نقش و عملکرد رسانه های نوین بپردازد و نحوه تعامل و رقابت آنها را با رسانه های سنتی، مورد بررسی قرار دهد. ادعای اصلی مقاله، آن است که بر خلاف تصور شیفتگان موج جدید رسانه ای، چالش میان دو نسل رسانه ای مزبور، به حذف رسانه های سنتی و جایگزینی رسانه های نوین که دستاورد تکنولوژی های جدید ارتباطی و اطلاعاتی هستند، منجر نخواهد شد. تاکید مقاله بر آن است که جامعه اطلاعاتی، بیش از هر چیز، تحولی شگرفت در زمینه ابزارها و امکانات ارتباطی و اطلاع رسانی ایجاد کرده که حامل فرصت ها و تهدید هایی برای رسانه های همگانی و وضعیت کنونی جوامع در حال گذار از جمله ایران است و بر این اساس هیچ یک از دو رویکرد شیفتگی یا دفع در قبال تکنولوژی های نوین ارتباطی، نه مطلوب است و نه منطقی، بنابراین رسانه های سنتی پیش از آنکه راه حذف را بپیمایند، تحول نقش ها و کارکردها را تجربه خواهند کرد و در این مسیر از دستاوردهای تکنولوژی های جدید، بهره خواهند گرفت. تکنولوژی کامپیوتر و اینترنت می تواند برای روزنامه نگاران تا حدی، استقلال سیاسی و اقتصادی در ورای فشارهای حرفه ای در آغاز هزاره سوم به همراه بیاورد. اینترنت، هم زمان بررسی ها و تحقیقات را برای روزنامه نگاران حرفه ای کاهش می دهد و هم مکان و فاصله را کوچک و کوتاه می سازد و به همین دلیل پیگیری و تعقیب مسائل و دستیابی به افراد مورد نظر را برای آنها آسانتر می سازد و محدودیت های سیاسی را کمرنگتر می کند. بنابراین اگر به دستاوردهای رسانه های نوین به عنوان فرصت نگریسته می شود می توان از ظرفیت آنها در جهت پیشبرد امر توسعه و تامین عدالت اطلاعاتی و کاهش شکاف های معرفتی بهره جست و رسانه را در مسیر انسانی تر کردن شرایط زیست بشر به کارگرفت.
در این مقاله به این پرسش کلیدی پاسخ داده خواهد شد که آیا گفتمان تعیین دستور جلسه و برجسته سازی و نیز جریان یکسویه اطلاعات در روزنامه نگاری سنتی چاپی به سوی سطح وسیعی از توده های مخاطب درحال انتقال است یا خیر و آیا روزنامه نگاری آنلاین با گونه پیشتازش یعنی روزنامه نگاری سایبر که با تکیه بر تکنولوژی های نوین ارتباطی در این انتقال گفتمان ...
بیشتر
در این مقاله به این پرسش کلیدی پاسخ داده خواهد شد که آیا گفتمان تعیین دستور جلسه و برجسته سازی و نیز جریان یکسویه اطلاعات در روزنامه نگاری سنتی چاپی به سوی سطح وسیعی از توده های مخاطب درحال انتقال است یا خیر و آیا روزنامه نگاری آنلاین با گونه پیشتازش یعنی روزنامه نگاری سایبر که با تکیه بر تکنولوژی های نوین ارتباطی در این انتقال گفتمان نقش ایفا کرده، به آزادی بیان کمک می کند یا خیر. اگر چه در پژوهش گسترده اصلی، همه تلاش متمرکز بر این نکته بوده است که مفهوم سایبرژورنالیسم و همین انتقال گفتمان از چهار مسیر یعنی از طریق مرور ادبیات، از طریق پرسشنامه هایی که برای صاحب نظران جهانی در عرصه روزنامه نگاری سایبر ارسال شده (پاسخ دهندگان به پرسش های این پژوهش عبارتند بوده اند از: پروفسور مایندی مک آدامز از دانشگاه فلوریدا، سردبیر سایت سایر ژورنالیسم و رسانه های سایبر و مسئول توسعه متن در سایت واشنگتن پست؛ پروفسور رالف بر نگر، استاد روزنامه نگاری و ارتباطات جمعی دانشگاه امریکایی قاهره، متخصص مهارت های روزنامه نگاری و کارشناسی ارتباطات بین المللی؛ برتران پکه ری، سردبیر وبلاگ سردبیران جهان، فروم مجازی سردبیران جهان در زمینه بحث درباره سایبر ژورنالیسم؛ پروفسور وینسنت ماسکو، رئیس پژوهشگاه ارتباطات و جامعه در دانشکده جامعه شناسی دانشگاه کویینز کانادا؛ پروفسور نیل نمت، روزنامه نگار و استاد روزنامه نگاری در دانشگاه پورد و ایالات متحده امریکا، پروفسور لارنس پینتاک، استاد روزنامه نگاری در دانشگاه میشیگان امریکا، گزارشگر سی.بی.اس و ای.بی.سی نیوز، نویسنده امریکن ژورنالیسم ریویو، تایمز لندن، سانفرانسیسکو کرونیکال و نیویورک تایمز، کاندیدای جایزه امی و برنده دو جایزه باشگاه مطبوعاتی ماورای بحار؛ پروفسور نورا پاول، رئیس انستیتوی مطالعات رسانه های نوین، مسئول بخش تمرکز بر تأثیرات محیط رسانه های مدرن بر محتوا در انستیتوی مطالعات رسانه های نوین، استاد کالج روزنامه نگاری و ارتباطات جمعی دانشگاه مینه سوتا امریکا، سردبیر بخش اطلاعات در میامی هرالد از ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۱ و عضو سازمان برجسته آموزشی ارتباطاتی پوینتر از ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۰، عضو بخش رسانه های نوین در انستیتوی رسانه های امریکا و عضو انجمن خبرهای آنلاین و عضو پروژه نیوزپلکس در زمینه آموزش روزنامه نگاران در اتاق خبر آینده؛ پروفسور یحیی کمالی پور، رییس دانشکده ارتباطات و هنرهای خلاق دانشگاه پوردو امریکا، سردبیر سه نشریه آنلاین ژورنال رسانه های جهانی، مانیتور رسانه های جهانی و دهکده جهانی؛ کرافورد کیلییان، نویسنده کانادایی، کارشناسی روزنامه نگاری و وب نویسی و سردی بر سایت معروف نوشتن برای وب، از طریق بررسی مصوبه های بینالمللی و نیز از طریق سنجش نگرش های روزنامه نگاران ایرانی به گونه علمی شناسایی شود، اما در اینجا صرفاً به بخش مربوط به سنجش نگرش روزنامه نگاران سایبر و روزنامه نگاران چاپی در قبال انتقال گفتمان تعیین دستور جلسه و برجسته سازی و جریان یک سویه اطلاعات به سوی مخاطبان و نقش تکنولوژی های نوین ارتباطی در این انتقال گفتمان پرداخته می شود.